Τα 10 καλύτερα άλμπουμ του 2024

Ο απολογισμός της χρονιάς.

Δημήτρης Κανελλόπουλος

 

Αν και οι λίστες με τα άλμπουμ της χρονιάς δείχνουν να μην έχουν την παραμικρή σημασία πλέον, είπα να κρατήσω και φέτος την παράδοση με τα 10 αγαπημένα μου άλμπουμ για το 2024. Η κυριαρχία των γυναικών, solo ή σε γκρουπ, είναι καταπληκτική. Και στα τραγούδια θα έλεγα ακόμα περισσότερο.

1. The Last Dinner Party
«Prelude To Ecstasy»
Ενα γκρουπ από το Λονδίνο που φτιάχτηκε το 2021 και αποτελείται από πέντε κορίτσια. Το «Prelude To Ecstasy» είναι ένας indie γυναικείος ύμνος, ένας δίσκος χειραφέτησης με όλα τα alternative στοιχεία που βρίσκαμε στα μεγάλα ανεξάρτητα έργα της δεκαετίας του ’90. Κιθάρες και χορωδιακά φωνητικά στο maximum.

2. Kendrick Lamar
«GNX»
Γεμάτο samples, συμμετοχές και νέες ιδέες για το πώς πρέπει να ακούγεται το χιπ χοπ σήμερα. Και σε παραγωγή παρακαλώ από τον Jack Antonoff, τον παραγωγό της Taylor Swift που κάνει θαύματα. «GNX», πιο μαζεμένο (44 λεπτά διάρκεια) από το προηγούμενο άλμπουμ του και πιο βατό. «Είναι όπως τότε που έβγαζε δίσκους ο Marvin Gaye» είπε ο Γιάννης Πετρίδης στην εκπομπή του.

3. Jamie xx
«In Waves»
Εννιά ολόκληρα χρόνια χρειάστηκε ο Jamie xx για να κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ του «In Waves». Μια dance πανδαισία 12 κομματιών από διάφορα είδη της χορευτικής σκηνής διάρκειας 45 λεπτών με βάση το progressive house. Σαν να κάνεις βουτιά στη χορευτική μουσική των ’90s, σαν μια επιστροφή στα dance floors της δεκαετίας που αποθέωσε τον συγκεκριμένο ήχο.

4. Tyler, The Creator
«Chromakopia»
Το «Chromakopia» θα γίνει κλασικό στο μέλλον. Σαν τα σπουδαία «μαύρα» άλμπουμ της δεκαετίας του ’60 που βρίσκονται στο πάνθεον της μουσικής. Δεν μπορεί εύκολα να κατηγοριοποιηθεί. Χιπ χοπ είναι εννοείται στη βάση του, ωστόσο εμπλουτίζεται με πολλά διαφορετικά στοιχεία. Ο Tyler, the Creator δημιουργεί τον δικό του, προσωπικό ήχο που δεν μοιάζει με κανενός άλλου. Σοφιστικέ χιπ χοπ.

5. Doechii
«Alligator Bites Never Heal»
H Doechii είναι μια πιτσιρίκα (γεννήθηκε μόλις το 1998) Αμερικάνα που παίζει, όπως λέει και η ίδια, εναλλακτικό χιπ χοπ (και εναλλακτική R&B θα πρόσθετα εγώ). Ηρωίδες της θεωρεί τη Nicki Minaj, τη Lauryn Hill και την SZA, πράγμα το οποίο διακρίνεται ξεκάθαρα και στα τραγούδια της. Το νέο της mixtape με 19 tracks, χρονικής διάρκειας 50 λεπτών, είναι χορταστικό. Με δυνατές και προσωπικές ρίμες, με ηλεκτρονικό ήχο σε κάποιες περιπτώσεις, με πολλά tribal στοιχεία.

6. ΛΕΞ
«Γ.Τ.Κ.»
Φέτος βάζω και έναν ελληνικό δίσκο μέσα στα καλύτερά μου της χρονιάς, γεγονός μάλλον σπάνιο αν όχι πρωτοφανές. Το «Γ.Τ.Κ.» του ΛΕΞ ωστόσο το αξίζει γιατί είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ από κάθε άποψη. Και ως παραγωγή και μουσικά και, φυσικά, στιχουργικά. Εντελώς «αστικό» το «Γ.Τ.Κ.» με τον ΛΕΞ να ακούγεται το ίδιο επιδραστικός όπως ακούγονταν τότε και οι Στέρεο Νόβα.

7. Charli XCX
«Brat And It's Completely Different But Also Still Brat»
Το «Brat» είναι μια ηλεκτρονική καταιγίδα που ειδικά στο εξωτερικό έχει δημιουργήσει τεράστια εντύπωση. Και κυρίως ανάμεσα στους καλλιτέχνες που θεωρούν την Charli XCX αληθινή ιδιοφυΐα. Είναι από τις πιο επιδραστικές μουσικούς τού σήμερα (32 ετών, Eγγλέζα). To «Brat and It’s Completely Different but Also Still Brat» είναι το δεύτερο άλμπουμ της Charli XCX μέσα στη χρονιά και είναι το remix του «Brat».

8. English Teacher
«This Could Be Texas»
Εγγλέζοι και οι English Teacher, επίσης με γυναικεία φωνητικά. Τα κορίτσια κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια σε όλες τις κατηγορίες και είδη μουσικής. Ντεμπούτο άλμπουμ και αυτό, δικαίως κέρδισε το βραβείο Mercury 2024.

9. Sprints
«Letter To Self»
Οι Sprints είναι ένα garage punk συγκρότημα από το Δουβλίνο. Εδώ έχουμε το πρώτο άλμπουμ τους, που ακούγεται με το ίδιο ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος, κιθαριστικό, με υφέσεις και εντάσεις. Τετραμελές το σχήμα και εγκέφαλός του είναι η τραγουδίστρια και κιθαρίστρια Karla Chubb. Βλέποντάς τους ζωντανά σε διάφορους μικρούς χώρους και φεστιβάλ που παίζουν τα τελευταία δυο-τρία χρόνια καταλαβαίνεις πως οι Sprints είναι οι Pixies της εποχής μας.

10. Amyl and The Sniffers
«Cartoon Darkness»
Το άλμπουμ είναι όντως πολύ καλό, αλλά ομολογώ ότι δεν θα έμπαινε στο Top 10 της χρονιάς αν δεν είχα παρακολουθήσει ζωντανά τους Amyl and The Sniffers στην Ελλάδα. «Είδαμε ένα live που μπαίνει στο Top της χρονιάς. Ηρθαν και τα σάρωσαν όλα. Πανκ φρέσκο και δυνατό, φτιαγμένο με απλά συστατικά και ατελείωτη ενέργεια. Δεν χρειάζεται και κάτι περισσότερο».