Πήγαμε, είδαμε τους Smashing Pumpkins στο ΣΕΦ

Αναμνήσεις από τα 90's...

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού

Σαν ένα όχι και τόσο επιτυχημένο reunion έμοιαζε η συναυλία των Smashing Pumpkins στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας χθες το βράδυ. Που θέλεις να πας εννοείται, που περνάς σχετικά καλά, που βαριέσαι και λίγο, που βλέπεις αγαπημένα πρόσωπα από το παρελθόν κ.ο.κ. Ένα reunion που δεν θα έχανες με τίποτε και ας μην ήσουν ενθουσιασμένος που θα πήγαινες. 

Με τους Smashing Pumpkins ήμουν πολύ «φανατικός» εκείνα τα χρόνια, στη δεκαετία του 90. Σκεφτείτε ότι έπαιζαν στην Αγγλία και δεν ταξίδευα να τους δω μόνο στο Λονδίνο όπως θα ήταν το φυσικό, αλλά τους ακολουθούσα και σε άλλες πόλεις, όπως παράδειγμα το Μάντσεστερ. Ήταν από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Αλλά μετά χάθηκαν εντελώς, η έμπνευση του Billy Corgan εξανεμίστηκε με αποτέλεσμα να μη βγάζουν τίποτε της προκοπής. Πρόλαβαν ωστόσο και κυκλοφόρησαν κάποια αριστουργήματα.

Στις 9 και μισή ακριβώς βγήκαν οι Pumpkins και έπαιξαν για κάτι λιγότερο από δύο ώρες, μπροστά σε 7-8 χιλιάδες θεατές. Τον Morello τον έχασα, έμπλεξα στο τράφικ του ΣΕΦ και έφτασα ακριβώς στο τέλος του σετ του. Το stage ήταν επιβλητικό αλλά δεν είχε video wall, δεν το επιθυμούσε το συγκρότημα όπως έμαθα. Δεν ήθελε καν φωτογράφους μέσα στο pit, εξ ου και οι καλές αλλά μακρινές φωτογραφίες της Αλεξάνδρας. Καλή η επιλογή του κλειστού χώρου (όπως γίνεται και στο εξωτερικό), χθες ήταν προτιμότερο από τον καύσωνα. Αλλά ο ήχος ήταν πολύ κακός, δεν βοήθησε διόλου. Βέβαια και για τα δύο παραπάνω υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις, κάποιοι λένε πως έκανε ζέστη και κάποιοι άλλοι πως ο ήχος ήταν καλός. Προφανώς παίζει ρόλο που καθόταν ο καθένας. 

Έπαιξαν heavy οι Pumpkins και ήταν αρκετά επικοινωνιακοί. Κορυφαίες στιγμές το 1979 και το Disarm, αλλά ακούσαμε και τα υπόλοιπα μεγάλα τραγούδια τους από το Today και το Tonight, Tonight στην αρχή έως το Ava Adore και το Bullet With Butterfly Wings στη μέση, για να έρθει το φινάλε με το καταιγιστικό Zero.

Προσωπικά δεν βρήκα καμία επαφή με το συγκρότημα, δεν μπήκα καν στο κλίμα της συναυλίας. Δεν μου έμεινε τίποτε. Αλλα ο κόσμος είδα τους ευχαριστήθηκε φουλ.