Πήγαμε, είδαμε José Carreras και Plácido Domingo στο Καλλιμάρμαρο

Οι δύο καλλιτέχνες εξακολουθούν να μαγεύουν

Της Αφροδίτης Παπακαλού

Με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα λίγο μετά το «O sole mio» που ήταν και το τελευταίο encore, έκλεισε η συναυλία του José Carreras και του Plácido Domingo το βράδυ της Τετάρτης στο Καλλιμάρμαρο.

Είχε προηγηθεί ένα δίωρο πρόγραμμα το οποίο είχε δημιουργηθεί για να ικανοποιεί τόσο τους λάτρεις της κλασικής μουσικής με άριες και ντουέτα από αγαπημένες όπερες, αλλά και τους λιγότερο μυημένους με κλασικά τραγούδια.

Στη σκηνή βγήκε πρώτος στις εννέα και τέταρτο ο José Carreras για να ακολουθήσει ο Plácido Domingo, ενώ μαζί τους ήταν η  σπουδαία σοπράνο Χριστίνα Πουλίτση. Κάποιοι θεατές την ανακάλυψαν χθες και ρωτούσαν να μάθουν, αλλά «κάλλιο αργά»…

Δεν γίνεται να μην αναφέρουμε τον διεθνούς φήμης μαέστρο Jordi Bernancer, που διηύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ.

Οι δύο καλλιτέχνες εξακολουθούν να μαγεύουν.

Ήταν εμφανές ότι ο κόσμος ήθελε τους δύο τενόρους μαζί στη σκηνή, (είχαν γράψει ιστορία τη δεκαετία του ’90 και στις αρχές του 2000 ως Three Tenors με τον Luciano Pavarotti στο πλάι τους), ωστόσο αυτό έγινε στο τέλος του πρώτου και του δεύτερου μέρους και θα λέγαμε ότι ήταν και οι πιο δυνατές στιγμές της βραδιάς.

Τι μας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση;

Η απόλυτη ησυχία που επικράτησε κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Οι θεατές-κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας-, είχαν πάει για να ακούσουν. Άλλωστε, ποιος ο λόγος να πλήρωναν ένα τόσο ακριβό εισιτήριο;

Εννοείται ότι είχε και πολλούς τουρίστες.

Επίσης, μας άρεσε πολύ που είδαμε τους καλλιτέχνες να κάνουν sound check, ενώ οι πόρτες του Σταδίου είχαν ανοίξει.

Κλείνοντας και λαμβάνοντας υπόψιν την τιμή των εισιτηρίων, δεν θα μπορούσα να πω ότι «όσοι δεν ήρθαν έχασαν».

Εμείς όμως που βρεθήκαμε εκεί, θα είναι από τις συναυλίες που δεν θα ξεχάσουμε. Και αυτό γιατί φεύγοντας από το Καλλιμάρμαρο και βλέποντας ζευγάρια ηλικιωμένων πιασμένα χέρι χέρι, σκεφτόμουν ότι ίσως κάποιοι από εμάς να μην ξαναδούμε τους δύο τενόρους. Και ίσως τελικά αυτό να ήταν το πιο δυνατό encore της βραδιάς.