Πήγαμε, είδαμε τον Εθισμό στη Ριζούπολη

Περισσότεροι από 12.000 εθισμένοι στις κερκίδες και την αρένα.

Του Γιώργου Μυζάλη

Τον παρακολουθούσα από τα μεγάλα video walls ένθεν κι ένθεν της σκηνής. Με γοήτευε. Είχε μια παράξενη αμηχανία, μια συστολή, μια – σχεδόν – διακριτικότητα στην ερμηνεία του. Δεν «έκανε χαμό». Δεν προσπαθούσε να εντυπωσιάσει φωνάζοντας. Οι στίχοι του φρόντιζαν για αυτό. Ένα παράξενο κράμα βιωμάτων, ιδεολογίας, μαχητικότητας και γνώσης ατόφιας (υποκειμενικής, δηλαδή). Ο Εθισμός μιλάει για αυτά που γνωρίζει καλύτερα. Για εκείνα που έζησε, για όσα προσπάθησε και προσπαθεί, για όσα ονειρεύεται, για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, την αντίσταση, την ανεξαρτησία, το δικαίωμα. Και είναι συγκινητικός και γνήσιος. Και πολιτικός πυρηνικά.

Μια εβδομάδα μετά τον Bloody Hawk, στον ίδιο χώρο, είδαμε έναν ακόμα εκπρόσωπο της rap σκηνής να παρουσιάζει τον καινούργιο του δίσκο με το γενικό τίτλο «Millenials». Ως εκπρόσωπος της γενιάς του κι αυτός, ο Εθισμός, μας χάρισε ένα σημαντικό live, διαφορετικό από εκείνο της προηγούμενης εβδομάδας. Πιο εσωτερικό, λιγότερο εκκωφαντικό, ουσιωδέστερο (ενδεχομένως). Ένα κράμα παλαιών και νέων τραγουδιών με ελάχιστα – τα απολύτως απαραίτητα – λόγια ανάμεσα σε αυτά. Με λιγότερους guests και λίγο διαφορετικό κόσμο. Αυτή τη φορά, δεν έβλεπες μόνο πιτσιρικαρία ή νεότερους ανθρώπους (κι ας ήταν η πλειοψηφία και πάλι). Εντόπιζες στο κοινό και ανθρώπους μεγαλύτερους, οπωσδήποτε νέους (ίσως και στο mentality). Είδα συνομηλίκους μου να τραγουδούν απέξω τους στίχους (και δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να μπορείς να ραπάρεις στα -άντα).

Όλη την εβδομάδα, τον έψαξα πολύ. Ίσως περισσότερο από οποιονδήποτε από τους ομότεχνούς του. Είναι ξεκάθαρο ότι τα βιώματά του υπήρξαν πλούσια και δύσκολα. Καθρεφτίζεται στη μελαγχολία του ηχοτοπίου των τραγουδιών του αυτό, αλλά και σε ένα παράξενο διακριτικό θράσος που εδράζεται στους στίχους του. Ο Εθισμός είναι ένας sugar coated «τσόγλανος». Ένα παιδί που μεγάλωσε νωρίς και δεν φοβάται να πάρει θέση. Το κάνει όμως με έναν ευγενικό τσαμπουκά, μια γλώσσα που σπάει κόκκαλα και μια στάση που του επιτρέπει να λέει όσα θέλει να πει σε κάθε περίσταση.

Το χθεσινό live ήταν από εκείνα που πας για να ακούσεις όσα ξέρεις ήδη, αλλά να παρατηρήσεις και να προσηλωθείς σε όσα δεν γνωρίζεις και θα γίνουν «δουλειά για το σπίτι». Τουλάχιστον, σε μένα, έτσι λειτούργησε. Και κάπως έτσι, από χθες, ακούω όσα δεν πρόλαβα να ακούσω έως τώρα. Ναι, είναι εθιστικός ο Εθισμός.

 

Εθισμός, Ριζούπολη pic.twitter.com/D9cWnVjDbM

— e-tetRadio.gr (@tetRadio) July 6, 2024