Πήγαμε, είδαμε τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο Release Festival

Μία χορταστική συναυλία.

Του Γιώργου Σταύρακα

Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού

Βράδυ Σαββάτου κι εμείς είμαστε στην Πλατεία Νερού, ευτυχώς ο καιρός μας έκανε την χάρη και η ζέστη δεν ήταν τόσο αφόρητη όσο τις προηγούμενες ημέρες. Ο κόσμος είχε αρχίσει να έρχεται από νωρίς, χωρίς να επικρατεί συνωστισμός. Οι πόρτες άνοιξαν στην ώρα τους κι έτσι το κοινό δεν δυσανασχέτησε. Η προσέλευση ήταν ικανοποιητική αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν ασφυκτικά γεμάτος ο χώρος, ίσως γιατί οι Gus G & Ronnie Romero δεν απευθύνονται στο ίδιο κοινό με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Οι περισσότεροι ήρθαν κατά τη διάρκεια του support γιατί αυτό που ήθελαν να ακούσουν ήταν ο Βασίλης.

Για την διοργάνωση δεν έχουν να ειπωθούν πολλά καθώς κινείται σε υψηλά στάνταρντ, κιόσκια για φαγητό, ποτό και promotions υπήρχαν διάσπαρτα στο χώρο. Μόνο δύο ενστάσεις έχουμε, η απόσταση που πρέπει να διανύσει κάποιος για να πάει στο χώρο που είναι οι τουαλέτες και το γεγονός ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για κάδους απορριμμάτων / ανακύκλωσης και κοντά στη σκηνή με αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια του οποιουδήποτε act να είναι δύσκολο να πετάξει κάποιος τα σκουπίδια που έχει στα χέρια του, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι τα περισσότερα καταλήγουν στο έδαφος.

Gus G. & Ronnie Romero

Συνεπείς στην ώρα τους έκαναν την εμφάνισή τους στην σκηνή ο Gus G με την solo μπάντα του. Για όσους δεν γνωρίζουν ο Gus G (Κώστας Καραμητρούδης) είναι ένας από τους κορυφαίους κιθαρίστες αυτή τη στιγμή στη Rock/Metal μουσική, διεθνώς αναγνωρισμένος με πολλές συμμετοχές και συνεργασίες με αποκορύφωμα την συνεργασία του με τον Ozzy Osbourne του οποίου υπήρξε κιθαρίστας για κάποιο διάστημα. Επίσης είναι ο ιθύνων νους της πολύ επιτυχημένης μπάντας Firewind η οποία εκπροσωπεί επάξια την ελληνική metal σκηνή παγκοσμίως. Ο έτερος guest είναι ο Ronnie Romero, ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές της γενιάς του. Έχει περάσει από θρυλικές μπάντες όπως οι Rainbow και οι MSG.

Η εμφάνιση ξεκίνησε με 3 instrumental κομμάτια από τη solo δισκογραφία του Gus G. Ό,τι πρέπει για ζέσταμα του κοινού. Στο τέταρτο κομμάτι κάνει την εμφάνισή του στην σκηνή ο Ronnie Romero με το κομμάτι θρύλο των Deep Purple Highway Star και συνέχισαν με κομμάτια από Rainbow, Black Sabbath και από την δισκογραφία του Gus. Ένα πράγμα που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι ο Ronnie λόγω της “κληρονομιάς” του θυμίζει σε πολλά σημεία τον θρυλικό "κοντό" Ronnie James Dio κάτι που δεν μας χάλασε καθόλου.

Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Τι μπορούμε να γράψουμε για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου που μπορεί να μην φανεί κλισέ; Αιώνιος έφηβος, μία από τι κορυφαίες φωνές της χώρας μας (αν όχι Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ), ότι έχει γαλουχήσει γενιές και γενιές; Όλα τα παραπάνω ισχύουν. Μετά το τέλος της εμφάνισης των guests η ανυπομονησία για την εμφάνιση του Βασίλη ήταν παραπάνω από εμφανής, κι αυτός δεν άφησε το φανατικό κοινό του να περιμένει. Για μία ακόμα φορά απέδειξε γιατί είναι στα μάτια του κόσμου όλα τα προαναφερθέντα. Εμφάνιση που κράτησε σχεδόν 2 ½ ώρες βάζοντας τα γυαλιά σε διεθνή συγκροτήματα και καλλιτέχνες καθώς και εγχώριους πολύ νεότερους σε ηλικία. Η φωνή του για ακόμα μία φορά μας έκανε να ανατριχιάσουμε με τραγούδια ύμνους που ακούγονται τα τελευταία 50 χρόνια και θα ακούγονται για τουλάχιστον άλλα τόσα.

Από την εμφάνιση του Βασίλη δεν θα μπορούσε να λείπει και το πολιτικό, όπως και το αντιπολεμικό σχόλιο, με το κοινό να φωνάζει συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης.

Highlight της βραδιάς, το «Ελλάς» με τον Gus G στην κιθάρα που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το απογείωσε τόσο με το παίξιμό του αλλά και με το απίστευτο solo.

Εν κατακλείδι, ήταν μία απίστευτη εμφάνιση από τον Βασίλη, ο οποίος δεν δείχνει να χαμπαριάζει από τα χρόνια που κουβαλά στην πλάτη του. Απ’ ότι φαίνεται, όσο αντέχει θα μας προσφέρει στιγμές ανατριχίλας. Και όπως μας πήγαινε κι εμάς ο μπαμπάς μας να τον δούμε, έτσι θα πηγαίνουμε κι εμείς τα παιδιά μας.

Ευχαριστούμε Βασίλη!