Πήγαμε, είδαμε, Τάνια Γιαννούλη και Nik Bärtsch σε μία συναυλία, αληθινή εμπειρία

Στο Ωδείο Αθηνών.

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Από τη φωτογραφία που βλέπετε (από το facebook της Τάνιας Γιαννούλη) μπορείτε να πάρετε μία ιδέα για το σκηνικό και την κατάσταση στο Ωδείο Αθηνών, την Παρασκευή το βράδυ. Δύο σπουδαίοι πιανίστες, η δική μας Τάνια Γιαννούλη και ο Ελβετός Nik Bärtsch έδωσαν για μία ώρα, ένα αληθινό ρεσιτάλ. Δεν είναι μόνο τι έπαιζαν, είναι και πως το έπαιζαν.

Συνθέσεις και των δυο τους, άλλοτε μινιμαλιστικές και άλλοτε progressive, σε έναν απόλυτο συγχρονισμό που, προσωπικά, δεν έχω δει ξανά. Εντάξει, δεν είναι και το στυλ των συναυλιών που συνηθίζω να πηγαίνω, αλλά ούτως ή άλλως δύο πιάνα μόνα τους δεν είναι το πιο σύνηθες από live.

Όπως καταλαβαίνετε δεν έπαιζαν πιάνο με τον κλασικό τρόπο. Ειδικά ο Nik Bärtsch ήταν την περισσότερη ώρα όρθιος, να ασχολείται με το εσωτερικό του πιάνου με το ένα χέρι, να πειράζει χορδές και να το μετατρέπει σε κρουστό. Η Τάνια Γιαννούλη με ένα απίστευτο παίξιμο, αυτόφωτη παρουσία, να μην σε αφήνει να αποσπαστείς και να... ησυχάσεις ούτε ένα λεπτό. Τα δύο-τρία encore ήταν αναπόφευκτα αποτελώντας μία ακόμα επίδειξη υψηλού επιπέδου παιξίματος.

Χώρια ότι το Ωδείο, όπως έχει γίνει τώρα, είναι μία αίθουσα αριστούργημα. Ομολογώ ότι δεν το περίμενα όλο αυτό, της Παρασκευής.