Πήγαμε, είδαμε Black Country, New Road (και ολίγον από Peaches)
Πρώτη στάση στο Floyd και μετά στο Fuzz ένα χιλιόμετρο παρακάτω...
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Φωτογραφίες: Τάσος Παπαϊωάννου
Στο Floyd είδαμε κάτι που δεν γνωρίζαμε ότι υπάρχει στην Ελλάδα: μία indie gen-Z κοινότητα που δεν μας είχε συστηθεί έως τώρα. Δεν είναι πολύ μεγάλη η κοινότητα αυτή, χθες πρέπει να είχε γύρω στα 1.000 άτομα εκεί, αλλά δείχνει πολύ συνεπής. Παιδιά γύρω στα 20 plus που παρακολουθούσαν (και απολάμβαναν) ένα συγκρότημα από σχεδόν συνομήλικούς τους. Τους Black Country, New Road. Και που ήξεραν και τραγουδούσαν όλα τα κομμάτια τους. Και φάνηκε αυτό από το πρώτο βραχνό σαξόφωνο στο Up Song που τους ξεσήκωσε όλους από την πρώτη νότα!
Η συναυλία κράτησε μόλις λίγο πιο πολύ από μία ώρα, δεν είχαν προετοιμαστεί μας είπαν για περισσότερο. Έξι άτομα επί σκηνής, το καθένα με το ρόλο του, πιάνο, φλάουτο, ακορντεόν, βιολί και άλλα εξωτικά, με μία νέα λογική, να παίζει σόλο πιάνο στο 10λεπτο Turbines/Pigs μόνη της η May Kershaw και οι υπόλοιποι να έχουν καθίσει οκλαδόν στην άκρη και να συζητούν μεταξύ τους μέχρι να μπουν και αυτοί στο τραγούδι. Ήταν η κορυφαία στιγμή του live με τον ντράμερ Charlie Wayne να γνωρίζει την αποθέωση.
Η συναυλία είναι πιο ακουστική σε σχέση με τους δίσκους τους και ο ήχος τους στα live είναι πολύ πιο folk και ελάχιστα post. Δείχνουν αρκετά ντροπαλοί, ο Lewis Evans (φλάουτο, σαξόφωνο) ανέλαβε τις συστάσεις από την αρχή, έμοιαζαν σαν μία πολύ αγαπημένη παρέα που χαίρεται αυτό που κάνει δίνοντάς σημασία μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια.
Στις 10 βγήκαν οι Black Country, New Road, στις 11 και κάτι είχαν τελειώσει, οπότε βρήκαμε την ευκαιρία να πεταχτούμε μέχρι το Fuzz για να δούμε την Peaches. Οσο δούμε δηλαδή. Κι εδώ είχε αρκετό κόσμο, άλλο κόσμο βέβαια, ηλικίες πολύ πιο μεγάλες. Electro clash, η Peaches να αλωνίζει τη σκηνή και δύο να τη συνοδεύουν χορευτικά, όλα προηχογραφημένα εκτός από τη φωνή. Με μεγάλο κέφι η Peaches έπαιζε με το κοινό και τραγουδούσε, όπως βλέπετε, θεόγυμνη. Δεν μπορώ να σας πω πολλά, ήταν αδύνατον να μπω στο κλίμα στο τέλος που έφτασα, ο κόσμος ωστόσο χόρευε και περνούσε καλά. Μου είπαν ότι ήταν πολύ σέξι η φάση...
Οι Black Country, New Road...
Και η Peaches...