Είδαμε This Will Destroy You και The Ocean στο Fuzz Club
High-concept post-whatever
Του Δημήτρη Σταματίου
Το βράδυ του Σαββάτου, κι ενώ οι post-rockers από το Τέξας, This Will Destroy You (από τούδε TWDY), βρίσκονταν περίπου στα μισά του σετ τους, οι υπεύθυνοι του Fuzz Club άνοιξαν και τον εξώστη, ο οποίος και γέμισε σχεδόν σε χρόνο dt.
Αυτό αποτελεί ένα σαφές δείγμα για το πόσο αγαπητές στο ελληνικό κοινό είναι οι δύο μπάντες – οι TWDY και οι Γερμανοί post-metallers, The Ocean – που το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου έκλεισαν στην Αθήνα την κοινή περιοδεία τους: προσωπικά είχα πολύ καιρό να δω τόσο κόσμο σε μια συναυλία και, κυρίως, τόσο ένθερμο κοινό (μέχρι και crowd-surfing από τον εξώστη είχαμε, στο κλείσιμο του σετ των The Ocean).
Καθόλου περίεργο, βέβαια, καθώς τα δύο συγκροτήματα, αν και υπάρχουν εδώ και πάνω από 20 χρόνια, βρίσκονται στο ζενίθ της καριέρας τους, ενώ και η μουσική που παίζουν έχει μεγάλο γκελ στο ελληνικό κοινό, ανεξάρτητα αν ακούει metal ή όχι. Όμως, τελικά, τι είδαμε το βράδυ του Σαββάτου;
Κατ' αρχάς, οι TWDY: κουαρτέτο από το Τέξας, δύο κιθάρες, μπάσο, ντραμς και διακριτικά synths που «γεμίζουν» τον ήχο τους. Όπως και οι συμπατριώτες τους, Explosions In The Sky, έτσι κι αυτοί παίζουν – έστω κι αν δεν τους ενθουσιάζει ο χαρακτηρισμός – post-rock, ήτοι μουσική βασισμένη στις κιθάρες με έντονες δυναμικές αλλαγές στο εσωτερικό του κάθε κομματιού (ξέρετε, χαμηλά-ΔΥΝΑΤΑ, χαμηλά-ΔΥΝΑΤΑ, κ.λπ.).
Για να είμαι ειλικρινής, οι TWDY δεν με ενθουσίασαν. Ή, μάλλον, για να είμαι απολύτως ειλικρινής, θεωρώ ότι αν το σετ τους ήταν 20 λεπτά μικρότερο, το impact που θα είχαν σε εμένα θα ήταν πιο ισχυρό. Έχοντας δει σε συναυλίες μπάντες όπως οι Mogwai, οι Explosions In The Sky, οι Red Sparowes ή οι GY!BE, θα έλεγα ότι οι TWDY είναι απλώς ενδιαφέροντες, χωρίς, ωστόσο, να φέρνουν κάτι νέο στο μουσικό ιδίωμα που παίζουν.
Εν πάση περιπτώσει, το κοινό φάνηκε να τους γουστάρει, τελείωσαν το σετ τους με πολύ θόρυβο και στο τέλος βγήκαν στη σκηνή και οι Ocean και τα δύο συγκροτήματα έβγαλαν πολλές φωτογραφίες μαζί, είναι εμφανές ότι πέρασαν καλά στην περιοδεία και αυτό βγήκε και στο Fuzz.
Από την άλλη, οι Ocean (ή, The Ocean Collective, όπως προτιμά να τους αποκαλεί ο «εγκέφαλος» του project, κιθαρίστας και συνθέτης Robin Staps) έδωσαν άλλη μια συναυλία high-concept post-metal, αποδεικύοντας ότι ανάμεσα στα συγκροτήματα που παίζουν αυτό το είδος μουσικής (μουσική NeurIsis, για τους πιο... μυημένους) παραμένουν ένα από τα κορυφαία ονόματα του χώρου και σαφώς μια από της πλέον δημιουργικές οντότητες στο ευρύτερο πεδίο της heavy μουσικής.
Η επιλογή να περιοδεύσουν με τους TWDY μοιάζει no-brainer, καθώς και η μουσική των Ocean στηρίζεται στις έντονες αλλαγές δυναμικής (...το χαμηλά-ΔΥΝΑΤΑ, χαμηλά-ΔΥΝΑΤΑ, που αναφέραμε πιο πάνω), ωστόσο οι Γερμανοί, εκτός από πιο «βαρύ» ήχο, μοιάζουν να οργανώνουν τις κορυφές και τις χαράδρες στα κομμάτια τους με πιο ενδιαφέροντα και δημιουργικό τρόπο, χτίζοντας εντυπωσιακές ατμόσφαιρες, είτε εξαιρετικά μελωδικές, είτε αποπνικτικά βαριές.
Έχοντας ξαναδεί το συγκρότημα το 2015 (πάλι στο Fuzz), θα έλεγα ότι οι Ocean έχουν πλέον εξελιχθεί σε μια εξαιρετικά σημαντική μπάντα στον ευρύτερο χώρο της heavy μουσικής και σε σημείο αναφοράς στο είδος τους (post-hardcore/post-metal), τόσο χάρη στις τρομερές συνθέσεις τους, όσο και στην όλη προσέγγισή τους στο έργο τους, που δίνει την αίσθηση υψηλού concept (εμμονή με τις γεωλογικές περιόδους της Γης ως σύμβολα για τον άνθρωπο και τη σχέση του με το περιβάλλον και τις ιδέες), κάτι που σε μεγάλο βαθμό μεταφέρεται και στο live, με τα τραγούδια να μοιάζουν με μια σουίτα.
Εν κατακλείδι, οι Ocean έδωσαν μια σπουδαία συναυλία, έπαιξαν και encore (κάτι που δεν συνηθίζουν) και ο κόσμος έφυγε λίγο μετά τις 12 τα μεσάνυχτα πανευτυχής. Μια χαρά.