Πήγαμε, είδαμε (και ενθουσιαστήκαμε): Ghost, Rotting Christ, Candlemass

Athens Rocks 2023 OAKA – Κυριακή 25/06/20223

Του Γιάννη Παπαευθυμίου
Φωτογραφίες: High Priority Promotions

Επιστροφή για ακόμα μια χρονιά του Athens Rocks festival, αυτή την φορά στον προαύλιο χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου, με headliners ένα όνομα που βρίσκεται στην απόλυτη ακμή του, τόσο καλλιτεχνικά όσο και εμπορικά. Ο λόγος για τους GHOST φυσικά, την πιο ανερχόμενη εμπορικά μπάντα της τελευταίας δεκαετίας στον σκληρό ήχο. Ο στόχος εξαρχής τους Tobias Forge ήταν να μετατρέψει το σχήμα του, που ξεκίνησε από την ανεξάρτητη δισκογραφική Rise Above του Lee Dorian (CATHEDRAL) σε μια μεγάλη stadium rock μπάντα και, όπως μας απέδειξε την Κυριακή το βράδυ, το κατάφερε πλήρως.

Την έναρξη του festival έκαναν οι Έλληνες thrashers ΤYPHUS που προθέρμαναν τον κόσμο μια χαρά ο οποίος είχε αρχίσει να μαζεύεται από νωρίς στον χώρο. Ακριβώς στο χρονοδιάγραμμα θα εμφανισθούν για μια ώρα και οι Σουηδοί πατέρες του doom metal CANDLEMASS, οι οποίοι έκαναν για άλλη μια φορά μια πολύ καλή εμφάνιση. Αν εξαιρέσουμε το “Sweet evil sun” από τον τελευταίο τους δίσκο, τα υπόλοιπα οκτώ κομμάτια που ακούστηκαν ήταν από τα τρία πρώτα και θρυλικά τους albums των 80’s. Σπουδαία τραγούδια που δεν χρειάζονται περιγραφή μιας και έχουν σφραγίσει μια ολόκληρη εποχή: Mirror mirror, Bewitched, Under the oak, Dark are the veils of death, Well of souls, Crystal ball, A Sorcerer’s pledge και, για ιδανικό κλείσιμο, Solitude. Ήταν ευχάριστο που βλέπαμε για άλλη μια φορά τον αρχηγό Leif Edling μαζί με τα υπόλοιπα αυθεντικά μέλη πάνω στην σκηνή. Η απόδοση του Joan Langquist δεν ήταν κακή, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα, απλώς σε μερικές στιγμές ένοιωθα να μου λείπει ο Messiah. Πάρα πολύ καλή εμφάνιση πάντως από τους αγαπημένους Σουηδούς.

Την σκυτάλη θα πάρουν για την επόμενη ώρα οι ROTTING CHRIST που βρισκόντουσαν σε φοβερή ημέρα πραγματικά. Άλλωστε έβλεπες πολύ κόσμο που είχε έρθει για αυτούς. Με κομμάτια από το 2010 και έπειτα (με εξαίρεση τo ιστορικό Non Serviam και το Societas Satanas) στο setlist τους, πήραν από το πρώτο λεπτό τον κόσμο μαζί τους και μας παρέδωσαν ένα άρτιο show κερδίζοντας πιστεύω και αρκετούς οπαδούς μικρότερης ηλικίας που βρισκόντουσαν εκεί για τους GHOST.
Κομμάτια όπως τα Κατά τον δαίμονα εαυτού, Grandis Spiritus diabolos, The raven, Noctis era, Dug-sa-ta-ke, Demonon Vrosis ήταν μερικά από όσα ακούστηκαν. Τους αξίζουν πραγματικά συγχαρητήριa που δεν επαναπαύονται στο παλιό τους υλικό και παίζουν αυτά που γουστάρουν με τον κόσμο να τους στηρίζει στο έπακρο. Εξαιρετικοί R. CHRIST πραγματικά, τράβηξαν αρκετό κόσμο στο ΟΑΚΑ όπως αναμενόταν και ας ανακοινώθηκε η συμμετοχή τους στο billing λίγες εβδομάδες πριν.

Και όλα ήταν έτοιμα να υποδεχθούμε τους headliners της βραδιάς, τους GHOST. Με το σκηνικό καθολικού ναού, με τα απαραίτητα φωτιζόμενα βιτρό να κοσμούν την σκηνή η μπάντα θα ξεκινήσει με το Kaisarion από τον περσινό τους δίσκο Impera, το οποίο είχε και την τιμητική του μιας και περιόδευαν για αυτόν (Re-Imperatour). Ο ήχος στα φωνητικά ήταν αρκετά αδύναμος στο πρώτο κομμάτι αλλά διορθώθηκε σχεδόν αμέσως. Στην σκηνή συνολικά εννέα άτομα: εκτός από τον Tobias υπήρχαν δύο κιθαρίστες, το rhythm section, δυο πληκτράδες και δυο ακόμα άτομα στις back up φωνές.

Τα σκηνικά ήταν γοητετυικό, η απόδοση της μπάντας πέρα από επαγγελματική ήταν και άριστη, ο ήχος ήταν καταπληκτικός επίσης. Όλα συνηγορούσαν σε μια μαγευτική βραδιά, αξίζει να σημειωθεί ότι το κοινό αποτελούνταν από νεαρές κυρίως ηλικίες που γνώριζαν όλα τα κομμάτια και τα τραγουδούσαν.
Ολα είχαν προβλεφθεί και επιμεληθεί στην εντέλεια. Ο Tobias σαν ικανότατος frontman, ότι ατέλειες είχε στην φωνή του φρόντισε να τις καλύψει με την κίνηση και την θεατρικότητα του. Το setlist περιείχε επίσης μερικά από τα πιο heavy κομμάτια του ρεπερτορίου τους και μας ξεσήκωσε όλους, μικρούς μεγάλους. Rats, Faith, Spillways και Cirice για την συνέχεια με τον κόσμο να το απολαμβάνει στο έπακρο.
Η συνέχεια το ίδιο συναρπαστική με Hunter’s moon, Ritual, Watcher in the sky’s, Year Zero και Miasma (εδώ με τον Papa Emeritus να συμμετέχει στο σαξόφωνο, μια ιδιαίτερη στιγμή στο live). Τα εξαιρετικά Mary on a Cross, Mummy dust και ένα εκπληκτικό Respite οn the Spitalfields θα έρθει να κλείσει το πρώτο μέρος για να ακολουθήσει το encore με επιπλέον τρία κομμάτια.

«Δεν θα έφευγα χωρίς να σας αποχαιρετήσω με ένα φιλί» ανακοινώνει ο Tobias και στο καπάκι Kiss the go- goat. Στο Dance macabre έγινε χαμός ολοκληρωτικός και τέλος, με το Square hammer, η αυλαία θα πέσει μέσα κλίμα ευφορίας και ευτυχίας για αυτό που βιώσαμε.

Από τις τρείς συνολικά εμφανίσεις της μπάντας στην χώρα μας αυτή ήταν η πιο ολοκληρωμένη σε όλους τους τομείς, σας το υπογράφω μιας και τις έχω παρακολουθήσει όλες. Από το Fuzz στην Πλατεία Νερού και τώρα στο ΟΑΚΑ η μπάντα έχει ανέβει level, παίζει πλέον Α’ εθνική το ξέρει και η ίδια και αποδίδει ανάλογα όπως αρμόζει σε τέτοια σχήματα, τέτοιου επιπέδου. Είμαστε τυχεροί πραγματικά που τους είδαμε χθες στην απόλυτη ακμή τους, ήταν μια από τις καλύτερες συναυλίες όχι μόνο του καλοκαιριού αλλά και γενικότερα όσον αφορά τους ανοιχτούς χώρους. Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο, αυτή εμφάνισή τους ήταν για εμάς που τους στηρίζουμε και τους αγαπάμε από την αρχή, αλλά και για όλους όσους παρευρέθησαν στο ΟΑΚΑ, μια μαγευτική εμπειρία και σαν τέτοια θα παραμείνει στην μνήμη μας ανεξίτηλη για πάντα.

Φωτό: Μανώλης Βαρούχας