Πήγαμε / Είδαμε: Harry Styles και Wet Leg στο Παρίσι

Παρασκευή 2 Ιουνίου και το Loaded ήταν από πολύ νωρίς στο Stade De France για να μη χάσει ούτε δευτερόλεπτο από την updated pop culture ατμόσφαιρα ενός sold-out τεράστιου σταδίου.

 

Του Ανδρέα Αλυσανδράτου

Περισσότερα από 80.000 εισιτήρια είχαν πουληθεί για τη συναυλία, μάλλον τεράστιος αριθμός για τις Wet Leg αλλά άκρως συμβατός με την εμπορική δυναμική του Harry Styles. Ήταν η δεύτερη συνεχόμενη ημέρα στο Παρίσι για την ίδια tour, την προηγούμενη τα εισιτήρια είχαν ξεπεράσει πάλι τα 80.000. Φοβεροί αριθμοί.

Οι Wet Leg ήταν το support act κι έμειναν στη σκηνή περίπου για 50 λεπτά. Ρωτώντας αρκετούς fan του Styles για τις Wet Leg πήραμε την απάντηση «δεν τις ξέρουμε, αλλά αφού τις προτιμάει ο Harry Styles θα είναι σπουδαίες». Μουσικά όντως ήταν, η κοσμοθεωρία τους όμως απέχει αρκετά από τόσο μεγάλα στάδια γεγονός που τις οδηγούσε σε μακροσκελείς αμήχανους διαλόγους με το κοινό που διέκοπταν ατυχώς την ατμόσφαιρα που δισκογραφικά τουλάχιστον πετυχαίνουν με τη ροή της μουσικής τους. Εξαιρώντας το γεγονός αυτό, οι Wet Leg, που θα δούμε και στην Ελλάδα, ήταν εξαιρετικές, δημιουργούν μία περίεργη old fashion μυσταγωγία αρκετά κοντά σε ό,τι ενδεχομένως να έκαναν καλλιτέχνες όπως η Florence και η Lana Del Rey στο ξεκίνημά τους. Με τις κιθάρες στο κόκκινο.

Στις 21:00 όμως είχε έρθει η ώρα για τον Harry Styles. Τον είχαμε δει και στο Βερολίνο πέρσι. Εν αντιθέσει με τότε, τώρα είδαμε έναν καλλιτέχνη ακόμα πιο extrovert, με την προσθήκη πνευστών στην μπάντα, με λίγο διαφορετικό setlist και με ξεκάθαρη διάθεση να δημιουργήσει το καλύτερο συναυλιακό party που θα μπορούσες να βρεθείς φέτος. Ένα party για έναν πολύχρωμο νέο κόσμο με την πλέον current pop μουσική που υπάρχει εκεί έξω, μία pop μουσική που προφανώς στο live δεν χάνει στιγμή από την συνθετική στιβαρότητά της.

Δεν ξέρω αν μένουν πολλά που δεν έχουν ήδη ειπωθεί για τον καλλιτέχνη Harry Styles, ξέρω όμως πως είναι από τους λίγους σήμερα που μπορεί να ενώσει τόσες πολλές γενιές σε μία, τόσο μέσω της μουσικής του όσο και μέσω των όσων συνολικά πρεσβεύει. Listen without prejudice έλεγε κάποτε ο George Michael, στην περίπτωση του Styles ισχύει και το «listen» και το «live». Δεν διαχωρίζω τη μουσική του από τον κόσμο που έχει δημιουργήσει, δεν διαχωρίζω το live του από τη δισκογραφία του, δεν διαχωρίζω τα old school συναισθήματα που βιώνει από τα edgy editorial μόδας που συμμετέχει. Είναι όλα Harry Styles, και Harry Styles μόνο.