Πήγαμε, είδαμε: Μία από τις καλύτερες συναυλίες του Μίλτου Πασχαλίδη

Στο Θέατρο Βράχων.

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Χθες το βράδυ ήταν μία μαγική νύχτα. Είναι από τις βραδιές εκείνες που λειτουργεί το πράγμα, που φτιάχνεται χημεία στο κοινό. Ένα κατάμεστο θέατρο Βράχων, ένα ηχηρό sold out, για έναν καλλιτέχνη που γέμιζε έναν ολόκληρο χειμώνα, κάθε εβδομάδα, την κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου. Δεν είναι δηλαδή και ότι είχαμε να τον δούμε και καιρό, οπότε έτρεξαν όλοι.

Ο Μίλτος Πασχαλίδης περνάει ίσως την καλύτερη περίοδο της καριέρας του και, σίγουρα, την πιο ώριμη. Φαίνεται άλλωστε πως παίζει το κοινό στα δάχτυλα, πως το πάει και το φέρνει, πως το σέβεται και πως το ξεσηκώνει. Χθες έδινε ρεσιτάλ για ένα σχεδόν τρίωρο. Σαν διευθυντής ορχήστρας. 

Δεν ξέρω, κάτι η αρχή του καλοκαιριού, κάτι η ένταση της βραδιάς, κάτι η ανάγκη για απόδραση και στήθηκε η φάση της γιορτής. Που δεν ήθελες να τελειώσει. Και με guests έκπληξη, όχι την Ευρυδίκη αλλά τον Στέλιο Διονυσίου! Ανέβηκε στη σκηνή στο... λαϊκό πρόγραμμα της βραδιάς για να τραγουδήσουν μαζί με τον Μίλτο, Στράτο. Αρχίζουν και μπερδεύονται όλα χωρίς ταμπού πλέον. Και αργήσαμε, θα έλεγα.

Ο Πασχαλίδης έδωσε το σινιάλο για την έναρξη της εγχώριας θερινής, συναυλιακής, σαιζόν. Το βροντοφώναξε για να είμαστε ακριβείς. Και κάπως έτσι νιώθεις ότι μπορεί και να είδες από την αρχή του Ιουνίου ήδη, την καλύτερη συναυλία του καλοκαιριού στο είδος της. Μακάρι να κάνω λάθος ώστε να ευχαριστηθούμε κι άλλες, τέτοιες, νύχτες.