Πήγαμε και είδαμε: Στέρεο Νόβα στην Ελευσίνα

Η συναυλία για την οποία μιλούσε όλη η Αθήνα (υπερβολή, εντάξει).

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Περιείχε ένα μεγάλο ρίσκο η συναυλία των Στέρεο Νόβα στην Ελευσίνα. Σάββατο βράδυ, βράδυ Φεβρουαρίου, σε ανοιχτό χώρο! Πολύ ριψοκίνδυνο να προγραμματίζεις συναυλία χειμωνιάτικα open air. Ευτυχώς χθες το ξεπεράσαμε κάπως εύκολα, με ένα ψιλόβροχο σε κάποιες φάσεις του live. Τυχεροί αν σκεφτείτε ότι έβρεξε και πιο πριν (δυνατά) και άρχισε να βρέχει και μετά.

Anyway, οι Στέρεο Νόβα έπαιξαν κανονικά, στην πρώτη τους εμφάνιση μετά το Nostos, το καλοκαίρι του 2018. Κ. Βήτα και Μιχάλης Δ. on stage φορώντας καθ' όλη τη διάρκεια του σετ δύο κουτιά στο κεφάλι τους, σαν άλλοι Daft Punk (μόνο στο encore τα έβγαλαν). Το stage ήταν στημένο μπροστά σε ένα παλιό εργοστάσιο και υπήρχε εντυπωσιακό light show που το αναδείκνυε. Ήταν industrial το σκηνικό όπως μπορείτε να δείτε και από τις φωτογραφίες.

Στις 10 παρά είκοσι βγήκαν κι ενώ ήδη ψιχάλιζε. Επαιξαν μέχρι τις 11 και αν δεν κάνω φρικτό λάθος κάποια από τα φωνητικά ήταν playback, τουλάχιστον σε πολλά σημεία του live, να μην το πω ωστόσο με 100% σιγουριά - μικρή σημασία έχει. Εξαιρετικός ήχος, σούπερ διάθεση απ΄ όλους, μνήμες από τα παλιά. Νέα Ζωή, 3000 Μέρες, Το Ταξίδι Της Φάλαινας, Οδύσσεια, Το Πάζλ Στον Αέρα, Μικρό Αγόρι. Λειτούργησε η νοσταλγία όπως καταλαβαίνετε.

Οι ίδιοι στο τέλος έδειχναν τρελά χαρούμενοι, ευχαρίστησαν και πολύ κόσμο, μαζί και τον... Μιχάλη Μαρμαρινό της πολιτιστικής πρωτεύουσας, τον Μιχαήλ δηλαδή. Είχε αρκετά κόσμο, τον υπολόγισα δύο με τρεις χιλιάδες. Άλλωστε δεν σκάναραν τα ηλεκτρονικά εισιτήρια κατά την είσοδο, απλώς τα κοιτούσαν. Οπότε μετά τα έστελνες με mail σε άλλους απ΄ έξω κι έμπαιναν και αυτοί. Ωραίες καταστάσεις, ελληνικές.

Μαθαίνω πως θα δώσουν και το καλοκαίρι μία μεγάλη συναυλία οι Στέρεο Νόβα. Ίσως και περισσότερες.