Είδαμε: Social Distortion, Amenra, Allochiria, Κροταλία και Half Gramme of Soma στο Terra Vibe
Τι πιο όμορφο από το να βλέπεις μέσα σε αυτό το πανηγύρι από εφήβους μέχρι 50άρηδες - 60άρηδες να γιορτάζουν μαζί το θρυλικό punk rock κουαρτέτο με τέτοια τρέλα
Του Άρη Κατωπόδη
Photos: Αλεξάνδρα Κατσαρού
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την τελευταία διεξαγωγή του θρυλικού φεστιβάλ, Rockwave. Η συναυλιακή σεζόν του 2019, τελευταία πριν την πανδημία, βρήκε την διοργάνωση να ανακοινώνει την ακύρωση του προγραμματισμένου, για εκείνο το καλοκαίρι, ραντεβού. Με την κατάσταση τα τελευταία χρόνια να μην επέτρεπε μια δυναμική επιστροφή, έπρεπε να φτάσουμε στο σήμερα για να ξαναβρεθούμε στο Terra Vibe Park για ένα ιδιόρρυθμο line up - πρόκληση, με μπόλικα «ανεβοκατεβάσματα».
Η ώρα ήταν 17:45 και οι πρώτες παρέες είχαν ήδη πάρει τις θέσεις τους στο μικρό Stage (όπου πραγματοποιήθηκε όλο το live) του Terra Vibe Park με τους Half Gramme of Soma να αναλαμβάνουν το εναρκτήριο λάκτισμα.
Τα heavy στοιχεία σε συνδυασμό με blues επιρροές φαίνονται ιδανικός τρόπος να ξεκινήσει μια συναυλία. Με τον ήλιο πάνω από τα κεφάλια του και την έντονη ζέστη να μην τον πτοεί, ο κόσμος δείχνει να βρίσκει και να απολαμβάνει το groove της μπάντας. Οι πρώτες μπύρες του απογεύματος καταναλώνονται, η διάθεση ανεβαίνει με την stoner μπάντα απ' την Αθήνα, έπειτα από ένα μισάωρο set να μας αποχαιρετάει.
Δέκα λεπτά αργότερα, στη σκηνή τους διαδέχεται ο Κροταλίας και τα vibes με τη σειρά τους μεταβάλλονται. Punk rock με έντονο προσωπικό στίχο από την Αθήνα που ανεβάζει ένταση και ταχύτητα στην Μαλακάσα με τα πρώτα υποτυπώδη mosh pits να λαμβάνουν χώρα και τον κόσμο να δείχνει από νωρίς την διάθεση του για Social Distortion. Γρήγορες μουσικές, γεμάτες συναισθήματα δείχνουν να «μιλάνε» στο κοινό δημιουργώντας κλίμα για όσα θα ακολουθούσαν.
Μας «σημάδεψαν» με το «περίστροφό» τους και κολυμπήσαμε μαζί στα «κύματά» τους, για να έρθει με τη σειρά του, περίπου 40 λεπτά αργότερα, άλλο ένα χορταστικό σετ στο τέλος του.
Λίγο μετά τις 19:20 ακολουθεί «στροφή 180 μοιρών» με τους Allochiria. Το post-sludge συγκρότημα ήταν η ιδανικότερη επιλογή για να προηγηθεί των Amenra. Σε ανάλογο με αυτούς μουσικό ύφος, έδωσαν μια επική παράσταση. Σοκαριστικά sludge φωνητικά από την vocalist, η οποία έδινε την εντύπωση ότι το ζούσε πιο έντονα από όλους, πάνω από αργόσυρτα «βρώμικα» riffs ενέπνευσαν ένα συνεχές σαραντάλεπτο headbanging στους μέχρι εκείνη την ώρα, παρευρισκόμενους. Ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων, όποιος ακροατής παρακολούθησε το σετ δεν νομίζω να μην εντυπωσιάστηκε από την σκηνική τους παρουσία.
Η ώρα έχει φτάσει 20:35, η ζέστη υποχωρεί, ο ήλιος σιγά σιγά πέφτει και είναι η ώρα των Amenra. Στο μελανό σημείο της βραδιάς, οι Βέλγοι παρέλαβαν μια αραιή αρένα για το βεληνεκές τους και την ώρα.
Οι ίδιοι, παρόλα αυτά, απτόητοι, από την πρώτη μέχρι την τελευταία νότα, χάρισαν, όπως συνηθίζουν άλλωστε, μια κυριαρχική εμφάνιση. Με λίγους και καλούς, που σιγά σιγά γίνονταν περισσότεροι, ξεκίνησαν ένα post metal ταξίδι το οποίο ήταν αδύνατον να μη σε συνεπάρει.
Με τον βράχο δεξιά της σκηνής να ντύνεται στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, ο vocalist Colin H. van Eeckhout καθ' όλη τη διάρκεια του set «έσκαβε» και βαθύτερα μέσα μας. Από την απόλυτη «βρωμιά» μετάβαινε σε χαλαρές μελωδικές και το αντίστροφο με απίστευτη άνεση, που σε έκανε να απορείς. Η μπάντα εξίσου άρτια καθ' όλη τη διάρκεια του σετ. Μια ώρα μετά οι Βέλγοι εγκαταλείπουν τη σκηνή με το σκοτάδι να έχει πλέον πέσει και μια γεμάτη πια αρένα.
Η ώρα ήταν περίπου 22:30 και οι Social Distortion ήρθαν να μας υπενθυμίσουν τι σημαίνει rock n' roll, σε μια ακόμα απότομη μουσική μετάβαση. Ανεβαίνουν στη σκηνή φανερά ορεξάτοι και έτοιμοι για πανικό. Ο ντράμερ επέλεξε να εμφανιστεί με φανέλα του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ενώ ο frontman Mike Ness με μια μπαντάνα να καλύπτει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του μέχρι να μπουν δυναμικά με το «Road Zombie» ζεσταίνοντας τους περίπου 2.500 παρευρισκόμενους στο φεστιβάλ.
Εκεί όμως που, πραγματικά, «ανάβουν τα αίματα» είναι στην άμεση συνέχεια με τα classics «Bad luck» και «Reach for the sky». Απίστευτος παλμός από μια μπάντα που μετράει πάνω από 40 χρόνια και το καλωσόρισμα από το κοινό στην παρθενική τους εμφάνιση στην Ελλάδα, ήταν θερμότατο. Mosh pits και crowd surfing δίνουν και παίρνουν. Τι πιο όμορφο από το να βλέπεις μέσα σε αυτό το πανηγύρι από εφήβους μέχρι 50άρηδες-60άρηδες να γιορτάζουν μαζί το θρυλικό punk rock κουαρτέτο με τέτοια τρέλα.
Μια ώρα και είκοσι λεπτά απόλυτου πανζουρλισμού αργότερα για να αποχωρήσουν προσωρινά από τη σκηνή. Το encore ήταν αναπόφευκτο και έτσι επιστρέφουν με το «Don't drag me down».Τη βραδιά, επιλέγουν να κλείσουν με την γνωστή διασκευή του θρυλικού «Ring of fire», αφήνοντάς μας παραπάνω από ικανοποιημένους.