Είδαμε: Placebo στην Τεχνόπολη
A friend in need...
Του Δημήτρη Σταματίου
Photos: Αλεξάνδρα Κατσαρού
Η αλήθεια είναι ότι η ακύρωση της συναυλίας των Placebo στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη, μόλις μια μέρα πριν την εμφάνισή τους στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, στο πλαίσιο των Rockwave Nights, είχε δημιουργήσει μια κάποια ανησυχία, ιδίως αν λήφθεί υπόψη ότι η ακύρωση έγινε για λόγους υγείας.
Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε ένα τεράστιο πλήθος να συγκεντρωθεί από νωρίς το απόγευμα στο Γκάζι και να περιμένει υπομονετικά να ανοίξουν οι πύλες για να εισέλθει στο χώρο της Τεχνόπολης και να παρακολουθήσει τη συναυλία του αγαπημένου του συγκροτήματος.
Όπερ και εγένετο, καθώς λίγο μετά τις 9:30 το βράδυ της Πέμπτης, ο λευκοντυμένος Brian Molko, ο γυμνός από τη μέση και πάνω Stefan Olsdal και τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη της μπάντας (κιθάρα, μπάσο, ντραμς και πλήκτρα/βιολί) ανέβηκαν στη σκηνή και η συναυλία άρχισε με το «Forever Chemicals» από τον καινούργιο τους δίσκο, «Never Let Me Go».
Πρέπει να σημειωθεί ότι στην αρχή της συναυλίας ο Molko έμοιαζε σχετικά υποτονικός, κάτι που εξηγήθηκε μετά από μερικά τραγούδια, όταν «εξερράγη» με θεατή μπροστά στη σκηνή, ο οποίος τσακωνόταν με την ασφάλεια της συναυλίας: αφού ο τραγουδιστής τον κάλεσε να σταματήσει ή να αποχωρήσει, καθώς τον αποσπούσε από το τραγούδι, εξήγησε ότι υποφέρει από λαρυγγίτιδα και ότι δυσκολεύεται να τραγουδίσει.
Μάλιστα, ανάμεσα στα τραγούδια, έσπευδε να πίνει γουλιές από λευκό φλυτζάνι, προφανώς κάποιο αφέψημα, για να «μαλακώνει» κάπως τον λαιμό του, αφού, όσοι έχουμε περάσει λαρυγγίτιδα ξέρουμε πόσο οδυνηρή μπορεί να είναι, πόσο μάλλον όταν είσαι υποχρεωμένος να τραγουδάς κιόλας.
Παρά το αντικειμενικό αυτό πρόβλημα, πάντως, οι Placebo φάνηκαν «καλοί στρατιώτες» και ολοκλήρωσαν ένα σετ που έδινε αρκετά μεγάλο βάρος στις πιο πρόσφατες δουλειές τους, κρατώντας τα πιο παλιά hits για το τέλος της συναυλίας, η οποία και έκλεισε με μια εντυπωσιακή διασκευή του «Running Up That Hill» της Kate Bush.
Μάλιστα, ο Olsdal ανέλαβε το ρόλο του showman με μεγάλη επιτυχία, ενώ τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος και ιδίως η κημπορντίστρια -που έπαιξε και ηλεκτρικό βιολί- έδεσαν άψογα με τον «πυρήνα» των Molko και Olsdal.
All in all, που λένε και στο... χωριό μου, η εμφάνιση των Placebo, αν και αντιμετώπισε αντικειμενικές δυσκολίες, ήταν καλή και προφανώς άρεσε στον κόσμο, ο οποίος και ήταν άκρως εκδηλωτικός και με τη στάση του ενθάρρυνε διαρκώς το συγκρότημα. A friend, indeed...