Εμείς οι τυχεροί που είδαμε live τον Fantastic Negrito

Μία μαγική βραδιά στην Τεχνόπολη που, δυστυχώς, απόλαυσαν ελάχιστοι θεατές.

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Φωτογραφίες: Τάσος Παπαϊωάννου

Δεν πρέπει να ήταν περισσότερα από 400-500 άτομα χθες στην Τεχνόπολη. Μόνο. Οι κερδισμένοι της υπόθεσης θα έλεγα. Διότι πραγματικά απολαύσαμε έναν απίστευτο performer. Βάση του το funk και το blues αλλά έπιανε όλες τις εκφάνσεις της μαύρης μουσικής.

Είναι ο 54χρονος παρακαλώ Fantastic Negrito, ο κατά κόσμον Xavier Amin Dphrepaulezz που μετράει ήδη τρία βραβεία Γκράμι αν αυτό το τελευταίο παίζει κανέναν ρόλο δηλαδή. Ο Negrito αεικίνητος on stage, δεν σταμάτησε να χορεύει ούτε λεπτό και είχε μία μαγική κίνηση. Ο James Brown του σήμερα. Ξεκίνησε στις 21.50 κι έπαιξε για παραπάνω από μιάμιση ώρα, μέχρι τις 11 και μισή που τελείωσε με το encore και ρωτούσε τον κόσμο που να πάει να φάει. Γενικώς είχε συνεχή επικοινωνία με το κοινό το οποίο, με τη μία, ξεσηκώθηκε. Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γινόταν αν η Τεχνόπολη ήταν γεμάτη. Θα μιλούσαμε για έκρηξη ενέργειας.

Στον τελευταίο του δίσκο «White Jesus, Black Problems» παρουσιάζει την «εντυπωσιακή ιστορία των προγόνων του και τη συνδέει με το σήμερα και τα μόνιμα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαύροι, οι αδύναμοι, οι φτωχοί στις ΗΠΑ και όχι μόνο». Ελεγε και χθες πολλά, από μικροφώνου. Η Σκωτσέζικης καταγωγής λευκή προγιαγιά του ερωτεύτηκε και κλέφτηκε με τον μαύρο, σκλάβο προπάππο του, ο οποίος δεν είχε καν καταγεγραμμένο όνομα στα αρχεία. Ακούστε το «A Man With No Name» και θα καταλάβετε.

Δεν ξέρω αν θα λειτουργήσει το word of mouth για την επόμενη φορά που θα έρθει. Γιατί δεν γίνεται να μην έρθει ξανά. Αλλά με άλλους όρους και άλλο εισιτήριο, έτσι; Οχι φθηνό σαν τώρα.

Δεν φταίει και ο κόσμος βέβαια με τόσες πολλές συναυλίες και τόσα πολλά έξοδα. Πού να πρωτοπάει πια; Συγγνώμη όμως, αλλά αυτό ήταν ένα live που δεν έπρεπε να το χάσετε.