Muse, ούτε τους Kiss να βλέπαμε

Χθες βράδυ στο Ejekt Festival...

 

 

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Φωτογραφίες: Τάσος Παπαϊωάννου

 

Το ζήσαμε λοιπόν. Τους Muse με φωτιές. Και με σόλο με κιθάρες στον αέρα. Και με headbanging. Σαν ένα metal συγκρότημα που γοητεύει το κοινό του με εφέ. Είχαμε και σερπαντίντες. Ούτε τους Kiss να βλέπαμε.

Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Χθες στο Ejekt Festival βρεθήκαμε στην, μάλλον, πιο πολυπληθή συναυλία (έως τώρα) του καλοκαιριού. Πρέπει να ήταν περισσότεροι από 15-20 χιλιάδες θεατές σε έναν από τους εξωτερικούς χώρους του ΟΑΚΑ. Περιφραγμένο με κοντέινερ γύρω-γύρω, εντελώς άσχημο και άχαρο. Αλλά με εύκολη πρόσβαση είναι η αλήθεια.

Ejekt με Nothing But Thieves νωρίτερα και τον Yungblud πιο μετά, πριν φυσικά από τους μεγάλους headliners της βραδιάς που βγήκαν on stage στις 10. Τεράστιο κοινό, χωρισμένο σε δύο ζώνες, τα πιο ακριβά εισιτήρια μπροστά, τα πιο φθηνά πίσω. Ο ήχος, εν τω μεταξύ, μέτριος. 

Μεγάλη παραγωγή οι Muse, το τρίο των Muse, έπαιξαν παλιά και καινούργια τραγούδια, τα καινούργια πολύ αδιάφορα και ανούσια πομπώδη, τα παλιά σαφώς καλύτερα, αλλά εντάξει, ξεπερασμένος ήχος και ξεπερασμένο συγκρότημα πια. Προσαρμοσμένο σε stadium φόρμες που απαιτεί εφέ για να ενθουσιάσει το κοινό. Ενα Uprising κι ένα Starlight, τι να σου κάνουν άλλωστε; Δεν ξέρω πόσο αρκούν και για ποιους...

Ολα καλά λοιπόν, καλά και διεκπεραιωτικά.