Τώρα αρχίζω και θυμάμαι

Παύλος Παυλίδης και Γιάννης Αγγελάκας στο Release Festival.

 

Της Αννας Θαλασσινού

Όπως λέει και ο Παύλος, «τώρα αρχίζω και θυμάμαι». Η χθεσινή βραδιά ήταν μια υπενθύμιση πως ήταν η ζωή μας πριν την πανδημία, πριν την απαγόρευση των συναυλιών, εκεί που νιώθεις ζωντανός.

Την τελευταία φορά που είδαμε τον Αγγελάκα και τον Παυλίδη στην Πλατεία Νερού ήταν στις 2 Ιουνίου του 2018. Μια πανδημία, δύο νέους πολύ δυνατούς δίσκους μετά (έναν από τον κάθε έναν) και πολλή συσσωρευμένη ενέργεια από τον κόσμο. Τέσσερα χρόνια μετά παραμένουν εκρηκτικοί. Ήταν ξεκάθαρη χθες και η δική τους ανάγκη να νιώσουν τον παλμό ενός τόσο μεγάλου κοινού.

Ο Παυλίδης πάρα πολύ δυναμικός, καμία σχέση με την ηρεμία πριν τον χαμό του Αγγελάκα, την ηρεμία που έβγαζε έβγαζε σε άλλες παλαιότερες κοινές τους συναυλίες. Πολύ ανανεωμένος μάλιστα με τη νέα του μπάντα Hotel Alaska και τον Φώτη Σιώτα να κάνει τις δικές του ηχητικές αλχηνείες παρουσιάζοντας, έτσι, τα τραγούδια του Παύλου ακόμα πιο γοητευτικά (αν μπορούμε να πούμε ότι είναι εφικτό κάτι τέτοιο).

Μιάμιση ώρα έπαιξε ο Παύλος, δύο και λίγο παραπάνω ο Αγγελάκας. Τον τελευταίο αν μπορούσε να τον κρατήσει από τα πόδια το κοινό  για να μη φύγει, θα το έκανε. Φυσικά και ο ίδιος με τους 100ο C έδειξαν ότι δεν θέλουν να σταματήσουν, βγαίνοντας για encore με 6 τραγούδια. Αυτή η έκρηξη που συμβαίνει πάντως όταν ο Αγγελάκας ανεβαίνει στη σκηνή είναι αδιανόητη και η όποια αμηχανία λόγω πανδημίας δεν την επηρέασε καθόλου.

Νομίζω το μόνο παράπονο του κοινού, αν το πούμε έτσι, ήταν ότι δεν είδαμε Αγγελάκα και Παυλίδη να μοιράζονται τη σκηνή και να τραγουδούν μαζί τη «Νεα Βαρβαρότητα» την οποία, παραδόξως, είπε μόνος του ο Παύλος. Εχουν και δύο διαφορετικές μπάντες βέβαια. 

«Ήταν ωραία η ζωή ήταν ωραία»... και είναι ακόμα, το νιώσαμε χθες, το επιβεβαιώνουμε!

Φωτογραφίες: Τάσος Παπαϊωάννου και Release Festival