Συγκίνηση με τον Nick Mason στην Τεχνόπολη

Πρώτη αμιγώς open air (ξένη) συναυλία μετά από πολύ καιρό.

 

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Φωτογραφίες: Τάσος Παπαϊωάννου

Για πολλούς η χθεσινή βραδιά, για πάρα πολλούς θα έλεγα, ήταν η πρώτη τους συναυλιακή από τότε που ξέσπασε η πανδημία. Nick Mason's Saucerful of Secrets κι επιστροφή στις συνθήκες που γνωρίζαμε με «κανονικές» συναυλίες, με όρθιους, χωρίς μάσκες και αποστάσεις, με αγκαλιές και φιλιά.

Και ήταν ιδανικός ο Nick Mason για αυτό μια και μάζεψε ένα κοινό που το είχε ανάγκη να κοινωνικοποιηθεί ξανά. Και ήταν, όπως καταλαβαίνετε, ένα κοινό σχετικά μεγάλης ηλικίας. Αναμενόμενο. Ποια θα πήγαιναν να ακούσουν πρώιμους Pink Floyd, να ακούσουν το Atom Heart Mother, το Set the Controls for the Heart of the Sun, το Echoes, See Emily Play κ.ά. αν όχι εκείνοι που τους άκουγαν και τότε, εκείνοι που μεγάλωσαν με Pink Floyd;

Στις 20:40 βγήκαν στη σκηνή, στις 23:10 τελείωσαν με ένα διάλειμμα 20 λεπτών στο ενδιάμεσο. Ξεκίνησαν με το One of These Days ως σινιάλο ότι εδώ κάτι καλό θα συμβεί. Ξέδωσαν οι παλαιοροκάδες, θυμήθηκαν τα παλιά. Κάποιοι καθιστοί, κάποιοι όρθιοι, με ένα κοινό περίπου2 χιλιάδων ατόμων. Ενα τίμιο live από κάθε άποψη. Αλλωστε πότε θα ξαναδούμε τον Nick Mason να παίζει ζωντανά και, μάλιστα, αυτά τα κομμάτια; 

Κάποιοι χθες ενθουσιάστηκαν. Και συγκινήθηκαν. Και δάκρυσαν. Γύρισαν πολλά χρόνια πίσω...