Γιάννης Χαρούλης «Εύχομαι πιο συχνά να μπορώ να βγάζω την ανθρωπιά μου»

Ο δημοφιλής μουσικός μας θύμισε πώς είναι οι συναυλίες

Της Αφροδίτης Παπακαλού

Λίγα χρόνια πριν λέγαμε ότι μία βραδιά για τον Γιάννη Χαρούλη δεν είναι αρκετή, πλέον λέμε ότι δύο βραδιές δεν είναι αρκετές και έτσι -όπως ήταν αναμενόμενο-, έπαιξε τρεις στο Κατράκειο Θέατρο της Νίκαιας.

Το τελευταίο και πολύ ζεστό βράδυ του Ιουνίου, ο Γιάννης Χαρούλης μας θύμισε πώς είναι οι συναυλίες. Το θέατρο είχε αρχίσει να γεμίζει από τις 8 το απόγευμα αν και η συναυλία άρχισε στις δέκα παρά δέκα.

Ο Γιάννης Χαρούλης βγήκε στη σκηνή με το κατενθουσιασμένο κοινό να δημιουργεί ακόμα πιο καυτή ατμόσφαιρα.

Με την εξαιρετική μπάντα του (Λευτέρη Ανδριώτη: Λύρα, Βασίλη Μπαχαρίδη: Κρουστά, Θανάση Τζίνγκοβιτς: Ηλεκτρική Κιθάρα, Πάνο Τόλιο: Κρουστά, Ορέστη Μπενέκα: Πλήκτρα και Mark Nieuwenhuis: Τρομπέτα), έπαιξε σχεδόν δυόμιση ώρες με ένα πρόγραμμα χορταστικό.

Τα τραγούδια του, παλιά και νέα, μπλέχτηκαν με δικά του αγαπημένα (Λοΐζος, Παπάζογλου, Μάλαμας, Παπακωνσταντίνου) επιστρέφοντας πολλές φορές στην Κρήτη.

Ο ίδιος έχοντας και ιστορίες να διηγηθεί –όπως μια περιπέτεια του μουσικού του Λευτέρη Ανδριώτη στην Κύπρο, η οποία έγινε και τραγούδι-, κατάφερε να δημιουργήσει τη διονυσιακή ατμόσφαιρα που δεν λείπει ποτέ από τις συναυλίες του, παρότι οι συνθήκες παρακολούθησής της είναι τελείως διαφορετικές.

«Εύχομαι πιο συχνά να μπορώ να βγάζω την ανθρωπιά μου», είπε ο Γιάννης Χαρούλης κάπου στα μισά της βραδιάς. Και το γλέντι συνεχίστηκε, έτσι όπως μόνο ο ίδιος μπορεί να το κάνει.

Photo credit: Eleni Veniamakis