Πήγα στο Gazarte για το live streaming του Αλκίνοου

Σάββατο βράδυ στο «νεκρό» Γκάζι και παρκάρω το αυτοκίνητό μου ακριβώς έξω από το Gazarte.

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Ηταν τρομακτικά σκοτεινό το Γκάζι εκεί έξω και σου δημιουργούσε θλίψη. Αποφάσισα να δω τη συναυλία από κοντά, ωραία τα live streaming αλλά μπάστα κάπου. «Η δημοσιογραφία σε πάει παντού» έλεγαν παλιά. Gazarte λοιπόν, σε δύο χώρους χωρισμένο. Στην κεντρική σκηνή να είναι στημένο το stage και από δίπλα το τεχνικό crew που βλέπετε στη φωτογραφία παρακάτω.

Μεγάλοι οι χώροι, λίγα άτομα, μάσκες, αντισηπτικά και self-test όλοι: το Gazarte το Σάββατο βράδυ ήταν covid free. Τα της συναυλίας θα τα διαβάσετε και από την Αφροδίτη -Είδα το live streaming του Αλκίνοου Ιωαννίδη- ήταν καταπληκτικός ο Αλκίνοος. Και πολύ ορεξάτος.

Στις 9 άρχισε και κάθισα αναπαυτικά σε έναν καναπέ να τον δω. Ηταν, κυριολεκτικά, μία prive συναυλία. Ημουν ο μοναδικός θεατής μια και όλοι οι άλλοι που ήταν στην κύρια αίθουσα (5 άτομα) δούλευαν. Μη βιαστείτε να πείτε «τι τύχη είναι αυτή...», που είναι βέβαια δεν λέω, αλλά θέλω να σας πω ότι ωραίο να βλέπεις τον αγαπημένο σου Αλκίνοο από τόσο κοντά αλλά είναι καλύτερα όταν έχει και κόσμο. Τα live streaming όσο ωραία και αν είναι δεν συγκρίνονται με τις συναυλίες με τον κόσμο.

Ωστόσο, τα live streaming θα είναι καταπληκτικά όταν αρχίσουν οι συναυλίες με κόσμο. Το Gazarte απέκτησε ήδη τον εξοπλισμό (8 κάμερες, παρακαλώ) και θα δείχνει και σε live streaming τις εκδηλώσεις του. Θα παίζει ο Αλκίνοος στο κατάμεστο χώρο αλλά θα μπορούν να το δουν και σε streaming όσοι θέλουν (από την επαρχία π.χ.). Θα είναι άλλη η αίσθηση...

Ρεσιτάλ έδινε στη διπλανή αίθουσα και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κοσμόπουλος που το ζούσε το live λες και έπαιζε ο ίδιος - καταπληκτική δουλειά έκανε.

Χαρούμενος ο Αλκίνοος μετά, το ευχαριστήθηκε πολύ το live. Και μου είπε κάτι σε μία συζήτηση που είχαμε, το οποίο είναι όντως ενδιαφέρον: η αισθητική προϋποθέτει ηθική.