Ζήλεψα τη συναυλία της Ματούλας στην Αμοργό

Το live streaming της Ματούλας Ζαμάνη είναι αυτό που μας περνάει στη νέα εποχή.

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Γιατί ήταν μεν live streaming αλλά ήταν και συναυλία κανονική, με κόσμο από κάτω. Λίγους μεν αλλά... ζωντανούς θεατές και όχι τηλεθεατές. Τους νησιώτες της Αμοργού. Μια και η συναυλία ήταν στο λιμάνι στα Κατάπολα, σε ανοιχτό χώρο, κάποιοι από τους κατοίκους του νησιού την παρακολούθησαν από κοντά. Είχαν προνοήσει οι διοργανωτές να βάλουν και κανονικά ηχεία, όπως στα φυσιολογικά live, οπότε όλη η περιοχή άκουγε και, μάλιστα, δυνατά.

Ετσι λοιπόν θα γίνονται τα live όταν με το καλό γυρίσουμε στην περίφημη κανονικότητα. Θα είναι συναυλίες όπως τις ξέρουμε αλλά κάποιες θα βγαίνουν ταυτόχρονα και σε live streaming για ακροατές που δεν θα μπορούν να είναι παρόντες. Το μόνο καλό της πανδημίας θα έλεγα.

Οσο για το live αυτό καθ' εαυτό, το χθεσινοβραδινό, τι να πω; Η γνωστή Ματούλα Ζαμάνη, να στήνει ένα διονυσιακό πάρτι παρασύροντας ακόμα κι εμάς που την παρακολουθούσαμε από τον υπολογιστή. Με πολύ κέφι, με όρεξη, συνέχιζε να παίζει για περισσότερο από δυόμιση ώρες παρακαλώντας την Viva να μην κλείσει το κύκλωμα. Και τους συμπονούσαμε βλέποντας κάποιους από τους μουσικούς να έχουν παγώσει από τον αέρα.
Ηταν τόσο ωραία η συναυλία που είδα την αρχή, μέχρι τις 9 περίπου, στο γραφείο στην εφημερίδα, αλλά μετά κατάλαβα πως αυτή ήθελε σπίτι, με ηχεία δυνατά να την ευχαριστιέσαι. Οπότε έφυγα τρέχοντας χάνοντας απλώς ένα 20λεπτο. Χαλάλι όμως...

Ζήλεψα που δεν ήμουν εκεί ομολογώ. Θα μπορούσα να πάω μέχρι την Αμοργό ως μέλος του crew, να βοηθούσα στην κατασκευή του stage, να μετέφερα τα μικρόφωνα, να έκανα οτιδήποτε τέλος πάντων. Να φέρνω τσάι στη Ματούλα. Αρκεί να ήμουν εκεί.