Δεν πήγα, είδα: Αλκηστις Πρωτοψάλτη στο Gazarte

Κοίτα που μπορείς να ευχαριστηθείς μία μεσημεριάτικη συναυλία και, μάλιστα, σε live streaming.

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Αυτή την Κυριακή, στη δεύτερη συναυλία της στο Gazarte, η Πρωτοψάλτη έπαιξε στις 2 το μεσημέρι (ώρα Ελλάδας). Στόχος τους ήταν βασικά το κοινό στην Αυστραλία. Η ελληνική κοινότητα στην Μελβούρνη είναι μεγάλη βλέπετε. Και ήταν βράδυ στην Αυστραλία, ιδανικά για άραγμα στον καναπέ ώστε να παρακολουθήσεις μία συναυλία από την πατρίδα.

Η Αλκηστις έπαιζε στην κεντρική σκηνή του Gazarte, βασικά στον κυρίως χώρο, εκεί που κάθονται οι θεατές, στον χώρο που μετατράπηκε σε ένα άνετο καθιστικό, με καναπέδες και χαλιά. Και έπαιξε δύο ώρες, κεφάτα, με πολύ καλή ορχήστρα και πολλές, ως γνωστόν, πάρα πολλές επιτυχίες. Ομολογώ πως την ευχαριστήθηκα αν και δεν είμαι -ιδιαίτερος- φαν. Επαιζε στον ένα υπολογιστή σε full screen και δυνατά, δούλευα στον διπλανό, εργασία και χαρά από τις 2 μέχρι τις 4.

Αυτό που άξιζε στο συγκεκριμένο live streaming ήταν η σκηνοθεσία του, άκρως επαγγελματική, θύμιζε πολύ κάποια live που είδαμε από το εξωτερικό. Σκηνοθέτης ο ιδιοκτήτης του Gazarte, ο Γιάννης Πετρόπουλος που θυμήθηκε την παλιά του τέχνη. Οχτακάμερο, γερανός, ρομποτικές κάμερες, μακρινά και κοντινά, δυναμική σκηνοθεσία. Δεν ήταν σαν κάτι άλλα, στατικά, live streaming.

Το καλό είναι πως οι κάμερες αυτές θα μείνουν και μ.Κ (μετά Κορωνοϊού) ώστε να έχουμε live streaming και από... κανονικά live στο μέλλον. Θα βλέπουμε εμείς ζωντανά μέσα από το μαγαζί θα βλέπουν και κάποιοι σε streaming από την Αλεξανδρούπολη π.χ. Αυτό ανοίγει νέους ορίζοντες στις συναυλίες και ίσως να είναι το μόνο καλό της πανδημίας.

Σημειώστε πως στο δεύτερο live streaming της Πρωτοψάλτη δεν παρουσιάστηκαν τα προβλήματα που υπήρχαν την προηγούμενη Κυριακή, στα πρώτα έξι τραγούδια.