Είδα τον Γιάννη Κότσιρα σε live streaming από τον Σταυρό του Νότου

Όσο πρόλαβα δηλαδή μέχρι το μπλακ άουτ το βράδυ της Κυριακής

Της Αφροδίτης Παπακαλού

Η ώρα είναι 11 το βράδυ, ο Γιάννης Κότσιρας παίζει δύο ώρες και την ώρα που ακούμε το «Φέρτε μια κούπα με κρασί», ξαφνικά επικρατεί το απόλυτο σκοτάδι.

Γιατί τα πάντα μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια ενός live streaming!

Ακόμα και πυρκαγιά σε υποσταθμό της ΔΕΗ που μας άφησε στο τέλος μια μικρή απογοήτευση γιατί ακόμη και όταν το ρεύμα επανήλθε, ήταν αδύνατο να συνδεθούμε ξανά. «Ο κωδικός εισόδου χρησιμοποιείται από κάποια άλλη IP διεύθυνση», ήταν το μήνυμα που εμφανιζόταν στην οθόνη και όπως φάνηκε από τους διαλόγους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισαν αρκετοί από όσους παρακολουθούσαν το live streaming.

Αυτό που έχει όμως σημασία είναι ότι είχαμε προλάβει να παρακολουθήσουμε ένα πρόγραμμα καλοδουλεμένο, μελετημένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και φτιαγμένο με αγάπη και μεράκι.

Νωρίτερα είχα αγοράσει το εισιτήριό μου (κόστιζε 9 ευρώ) και πιστέψτε με άξιζε και με το παραπάνω, έβαλα δυνατά τον υπολογιστή (στο δεύτερο τραγούδι να σου και ο μπαμπάς να έρχεται με το κρασί του) και αρχίσαμε να παρακολουθούμε.

«Περίεργο συναίσθημα, βλέποντας την ταμπέλα έξω από το Σταυρό του Νότου είναι σαν να πάγωσε ο χρόνος στις 8 Μαρτίου», είπε ο Γιάννης Κότσιρας ο οποίος είχε προλάβει να παίξει τότε μόνο δύο μέρες πριν γίνει το πρώτο lockdown.

Έτσι, όσοι δεν είχαμε προλάβει να πάμε στην παράσταση «Αν μας σπάσουν το μπουζούκι», που είχε ετοιμάσει με το αφιέρωμα στο γνήσιο λαϊκό τραγούδι από τη δεκαετία του ’30 μέχρι και σήμερα, είχαμε την ευκαιρία να την δούμε μέσω του live streaming.

Στο πρώτο μέρος ακούσαμε πιο σύγχρονα λαϊκά τραγούδια όπως Πορτοκάλογλου, Γερμανός, Φάμελλος, Ζερβουδάκης ορισμένα από την προσωπική δισκογραφία του Γιάννη Κότσιρα αλλά και τρία τραγούδια του Δημήτρη Μητροπάνου και το δεύτερο μέρος (κατά φαντασίαν δεύτερο μέρος όπως το χαρακτήρισε ο Γιάννης Κότσιρας), ήταν ένα αφιέρωμα στο παλιό λαϊκό και ρεμπέτικο τραγούδι με Ζαμπέτα, Τσιτσάνη,Καλδάρα, Τούντα, Πάνου, Καζαντζίδη και άλλων.

Η αλήθεια είναι ότι όσο περνούσε η ώρα δεν καταλάβαινες ότι παρακολουθούσες ένα live streaming αλλά αισθανόσουν με ένα μαγικό τρόπο ότι βρισκόσουν εκεί, στο χώρο. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε τόσο ο Γιάννης Κότσιρας -ήταν εμφανές πόσο «λαχταρούσε» αυτό το live και πόσο το απολάμβανε, αλλά και η ορχήστρα που τον συνόδευε.

«Δεν ξέρουμε πόσοι είστε και πού είστε, ελπίζουμε να είστε καλά και προσπαθούμε να φανταστούμε ότι μας χειροκροτάτε και σας αρέσει αυτό που βλέπετε», σημείωσε ο ίδιος κάπου στη μέση του προγράμματος.

Και επειδή κάναμε λόγο για «καλοδουλεμένο πρόγραμμα» σας λέμε το εξής: Στην εισαγωγή κάθε τραγουδιού εμφανίζονταν οι τίτλοι των τραγουδιών, η χρονολογία τους και οι συντελεστές πάνω σε ένα παλιό ραδιόφωνο με την βελόνα να γυρνάει.

Δεν γνωρίζω πώς τελείωσε το πρόγραμμα από το Σταυρό του Νότου.

Μπορώ όμως να πω με σιγουριά ότι ήταν μια μικρή απόδραση από την καθημερινότητα και μια υπενθύμιση ότι η μουσική δεν σταματά ποτέ. Άλλωστε το είπε και ο Γιάννης Κότσιρας με τον δικό του τρόπο: «Το σίγουρο είναι ότι μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες και εμείς προσπαθούμε να μην χάνουμε την επαφή μας μαζί σας αλλά και να σας δώσουμε και μερικές ανάσες».