Είδα τον Μίλτο Πασχαλίδη σε live streaming από το Σταυρό του Νότου

Το μετάνιωσα βέβαια που δεν πήγα εκεί αλλά τώρα είναι αργά για δάκρυα.

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Το είχα κανονίσει να βρίσκομαι στο χώρο, εκεί κάπου πίσω μακριά απ' όλους, μαζί με τους τεχνικούς, αλλά προτίμησα στο τέλος να το δω -χθες το βράδυ- από το σπίτι. Μπήκα στο Viva, αγόρασα το εισιτήριο με 7 ευρώ μόλις, τα ηχεία ήταν τέρμα, έβαλα και ποτό και άραξα στον καναπέ.

Ωραία ήταν δεν λέω, πολύ ωραία, γι αυτό και κανά μισάωρο μετά έλεγα τι βλακεία έκανα που δεν πήγα. Είναι νόμος: ποτέ δεν λες όχι σε μία συναυλία.

Τέλος πάντων, καλά ήταν και από streaming. Και ήταν καλά γιατί το δούλεψε σωστά ο ίδιος ο Μίλτος που κατάφερε να λειτουργήσει μπροστά στις κάμερες λες και έπαιζε μπροστά στο κοινό. Αφήστε δε που κάποια στιγμή χαμήλωσε τη φωνή του για να τραγουδήσει ο... κόσμος (από το σπίτι του). Αλλοι καλλιτέχνες το χάνουν και το κάνουν να μοιάζει με τηλεοπτικό show. «Φέρε και μία βότκα» φώναξε κάποια στιγμή προς το μπαρ του πάντοτε αγαπημένου Σταυρού, στο Νέο Κόσμο - μας έλειψε το μαγαζί, ο Τάκης, τα παιδιά εκεί και η Γωγώ απέναντι.

Περισσότερο από δύο ώρες έπαιξε ο Μίλτος, δύο ώρες και είκοσι λεπτά, το έκανε δηλαδή σαν συναυλία και όχι σαν παράσταση εκεί. Πιο μαζεμένο πρόγραμμα, όχι τα γνωστά πολύωρα του Σταυρού που δεν θέλεις να τελειώσουν όταν βρίσκεσαι μέσα στο χώρο. Με τα γνωστά του τραγούδια. Και, φυσικά, με Θάνο Μικρούτσικο. Κι επειδή ήταν με streaming την ώρα που έπαιζε ο Μίλτος εμείς βλέπαμε στην οθόνη φωτογραφίες του Θάνου.

Πόσοι πλήρωσαν για να δουν τη συναυλία; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Viva κόπηκαν 4.500 εισιτήρια. Σούπερ νούμερο, έτσι; Δεν θα σας πω εδώ πόσο υπέρ του live streaming με εισιτήριο είμαι και πόσο κατά του δωρεάν, αλλά θα το συζητήσουμε τις επόμενες ημέρες. 

Δύο φωτογραφίες εδώ παρακάτω. Η πρώτη από το... σπίτι μου. Η δεύτερη (ndp photo agency) μέσα από το χώρο.