Johnny Boy: «Θέλω το κοινό να θυμάται την ενέργεια που του δίνω μέσα από την φωνή μου»
Ο ράπερ μιλάει στο loaded με αφορμή το live του στο Ίλιον Plus
Απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του...
Η πρώτη του επαφή με το πιάνο όπως την περιέγραψε στο βιβλίο «Ο Θάνος κι ο Μικρούτσικος - Μια αυτοβιογραφία μέσα από 24 συναντήσεις» του Οδυσσέα Ιωάννου (εκδ. Πατάκης 2011), έγινε στο σπίτι μίας θείας του. «…Ο άλλος θείος μου, ο Αριστείδης, ήταν ένας σημαντικός διανοούμενος της εποχής του. Πέθανε το 1939 από φυματίωση στην Ελβετία. Ήταν παντρεμένος με την Ηλέκτρα Παπαμικροπούλου η οποία ήταν πολύ καλή πιανίστα.
Όταν πέθανε ο θείος μου τα τρία πιάνα της οικογένειας σκεπάστηκαν με μαύρα κρέπια και έμειναν ¨σιωπηλά¨ για δώδεκα χρόνια: η θεία μου αρνιόταν να ξαναπαίξει πιάνο. Κάποια μέρα, ανεβαίνοντας τα εβδομήντα σκαλιά του σπιτιού της για να της δώσω κάτι που της έστελνε η γιαγιά μου, με πήρε από το χέρι και πηγαίνει στο διπλανό δωμάτιο. Με μία της κίνηση, τραβάει το μαύρο ύφασμα και αποκαλύπτει το πιάνο. Επάνω του μια παρτιτούρα του Σούμπερτ και αρχίζει να παίζει. Μόλις τελειώνει, βλέποντάς με μαγεμένο και αποσβολωμένο, παίρνει τα χέρια μου και, λέγοντάς μου «Τώρα θα παίξουμε μαζί» βάζει τα δάχτυλά μου στα πλήκτρα. Ε, λοιπόν, το αίσθημα εκείνης της ηλεκτρικής εκκένωσης το νιώθω έντονα ακόμα και τώρα. Δεν λέει να με αφήσει πενήντα έξι χρόνια!».