Είδαμε: Το Άξιον Εστί του Αλκίνοου Ιωαννίδη

Μερικές σκέψεις από τη συναυλία του Σαββάτου στο Μέγαρο Μουσικής.

Της Αφροδίτης Παπακαλού

Με ανάμεικτα ακόμα τα συναισθήματα σας παρουσιάζουμε τις εντυπώσεις μας από την κατά (και) Αλκίνοο Ιωαννίδη εκτέλεση του «Άξιον Εστί» στο Μέγαρο Μουσικής, το βράδυ του Σαββάτου 23 Νοεμβρίου.

* Η Καμεράτα - Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής και ο μαέστρος Γιώργος Πέτρου παρά τις αντιξοότητες των τελευταίων ετών, κάνουν σπουδαία δουλειά με διαρκή παρουσία (πριν λίγες ημέρες παρουσίασαν δύο από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου συμφωνικού ρεπερτορίου, την 6η και 7η Συμφωνία του Ludwig van Beethoven, σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Πέτρου).

* Στο πρώτο μέρος της συναυλίας παρουσιάστηκε η Τέταρτη Συμφωνία («Los Angeles») του Εσθονού συνθέτη Arvo Pärt (Άρβο Παιρτ) γραμμένη το 2008, 37 χρόνια μετά την προηγούμενη Τρίτη Σύμφωνία.

* Το έργο θεωρείται ως ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά του συνθέτη, στηριγμένο στη μέθοδο σύνθεσης Tintinnabuli που αποτελεί το σήμα κατατεθέν του Παιρτ, μάλιστα, το είχε ξαναπαρουσιάσει η Καμεράτα το 2013 σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση.

* Με έμφαση στα έγχορδα όργανα (απουσίαζαν τελείως τα πνευστά), η Τέταρτη Συμφωνία του Παιρτ θεωρείται ένα από τα μείζονα έργα του, χαρακτηριστικό της μινιμαλιστικής προσέγγισής του στη σύνθεση και ενορχήστρωση που άρχισε από τα μέσα της δεκαετίας του 1970.

* Μερίδα του κοινού φάνηκε μη εξοικειωμένη με το συγκεκριμένο μουσικό στιλ, ενώ είδαμε κόσμο να μπαίνει στην αίθουσα αποκλειστικά για το δεύτερο μέρος.

* Στο δεύτερο μέρος που αναμέναμε από την πρώτη μέρα που ανακοινώθηκε η συναυλία βρέθηκε στη σκηνή της αίθουσας Χρήστος Λαμπράκης μία dream team συντελεστών δίνοντας ο καθένας τον καλύτερό του εαυτό.

* Τον Αλκίνοο Ιωναννίδη που είχε το ρόλο του λαϊκού τραγουδιστή συνόδευσαν οι Μουσικοί της Καμεράτας και ο μαέστρος Γιώργος Πέτρου, ενώ επί σκηνής βρέθηκαν ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος στο ρόλο του ψάλτη και ο  Δημήτρης Λιγνάδης, στο ρόλο του αφηγητή.

* Συνειδητοποίησα για ακόμη μία φορά πόσο σπουδαίος ηθοποιός είναι ο Δημήτρης Λιγνάδης. Ως αφηγητής πήρε ένα από τα κορυφαία έργα και το «έκανε δικό του» αποσπώντας στο τέλος ένα παρατεταμένο χειροκρότημα και πολλά μπράβο από τους θεατές.

* Ό,τι και να πει κανείς για τον βαρύτονο Τάση Χριστογιαννόπουλο θα είναι λίγο. Από το 1989 πρωταγωνιστεί στην Εθνική Λυρική Σκηνή και στο Μέγαρο Μουσικής, ενώ παράλληλα εμφανίζεται και σε μεγάλα θέατρα του εξωτερικού. Ως «ψάλτης» στο Άξιον Εστί, σήκωσε ένα μεγάλο βάρος του έργου με élan και το δέον πάθος του «ρόλου» του, δίνοντας το απαραίτητο gravitas στην όλη παράσταση.

* Ο Αλκίνοος στο Άξιον Εστί: Ο αγαπημένος τραγουδοποιός έσκυψε πάνω στο έργο με μεγάλο σεβασμό και ευαισθησία, κάτι που ήταν εμφανές όχι μόνο από τις ερμηνείες του αλλά και από την συνολική του παρουσία στη σκηνή.

* Πολλές φορές με τις παλάμες των χεριών του σταυρωμένες (ίσως και αμηχανία;) εξέπεμπε περισσότερο μια αίσθηση «ταπεινότητας» προς τον όγκο του εμβληματικού έργου του Μίκη Θεοδωράκη.

* Για κάποιους το τελευταίο λειτούργησε μειονεκτικά, καθώς ίσως ο ερμηνευτής δεν μπόρεσε να «επιβληθεί» στο έργο, σχόλιο που ακούσαμε στο τέλος.

* Σε κάθε περίπτωση, απέδωσε με σοβαρότητα και σεβασμό το λαϊκό ορατόριο, χωρίς να επιχειρήσει να αλλάξει κάτι από το προσωπικό ύφος ερμηνείας του.

* Στα συν της συναυλίας η Χορωδία του ΕΜΠ, η Χορωδία «Μελωδοί» και η Λαϊκή ορχήστρα της μουσικής σχολής «Εν χορδαίς και οργάνοις» της Σύρου με μαέστρο τον Αρίστο Βαμβακούση.

*Τέλος, ίσως για πρώτη φορά, το… πρωτόκολλο του Άξιον Εστί «έσπασε», καθώς στο μπιζάρισμα, ο «αφηγητής» Δημήτρης Λιγνάδης τραγούδησε την τρίτη στροφή στο «Ένα το χελιδόνι».

* Και επειδή είμαστε η agenda της πόλης, τον Δεκέμβριο οι φίλοι του της Καμεράτας θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν στο Μέγαρο Μουσικής δύο ακόμη συναυλίες: τον «Μαινόμενο Ορλάνδο» του Αντόνιο Βιβάλντι σε συναυλιακή μορφή (12/12) και τα έργα «Ο Πέτρος και ο Λύκος» του Σεργκέι Προκόφιεφ και «Το καρναβάλι των ζώων» του Καμίγ Σαιν-Σανς (23/12).