Πήγαμε, είδαμε: ο Σεπτέμβριος μπήκε δυναμικά για την Μαρίζα Ρίζου

Ήταν ακόμα μία από τις συναυλίες της, γεμάτη από κέφι και την ωραιότερη… τρέλα.

Της Αφροδίτης Παπακαλού

Η Μαρίζα Ρίζου είναι εξαιρετική επί σκηνής. Θα τολμούσαμε να πούμε «τυφώνας» που στο πέρασμά του «σαρώνει». Έτσι ήταν και στην Τεχνόπολη το βράδυ της Τετάρτης. Για περισσότερες από δύο ώρες έχοντας στο πλάι της μία καλοκουρδισμένη μπάντα, παρουσίασε τραγούδια από το προσωπικό της ρεπερτόριο παλαιότερο αλλά και ακυκλοφόρητο, όπως επίσης και αγαπημένα άλλων καλλιτεχνών.

Το πρόγραμμα διέθετε συνοχή – άλλωστε όπως έχει δηλώσει και η ίδια «ως τραγουδοποιός διαλέγει τα κομμάτια ένα προς ένα»-, ενώ αυτό που υπερίσχυσε στη βραδιά είναι η επικοινωνιακή άνεση που έχει με τον κόσμο, το χιούμορ, η ζωντάνια και οι αμέτρητες χορευτικές φιγούρες!

Κάτω όμως από την «εύχαρη επιφάνεια» κρύβεται ένας πλούτος συναισθημάτων που η Μαρίζα Ρίζου αφήνει να εκδηλωθούν μόνο όταν εκείνη θέλει ή κρίνει ότι πρέπει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στιγμή που ερμήνευσε το τραγούδι «Κάποιος να με σύρει» του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και του Θέμη Καραμουρατίδη από την παράσταση «Aπλή Μετάβαση» του Εθνικού Θεάτρου στην οποία συμμετείχε και η ίδια και το νέο ακυκλοφόρητο «Ενός λεπτού σιγή» για τους ανεκπλήρωτους έρωτες. Μάλιστα, το συγκεκριμένο, όπως αποκάλυψε, είναι εμπνευσμένο από πραγματικό συμβάν με την πρωταγωνίστρια που της είχε διηγηθεί πριν πολύ καιρό την ιστορία να δηλώνει παρούσα στην Τεχνόπολη!

Μαζί της επί σκηνής βρέθηκε και ο Πάνος Μουζουράκης, με τον οποίο η Μαρίζα ερμήνευσε και το «Πετάω» κάνοντας και ένα μίνι show που απογείωσε το κοινό.

Η συναυλία είχε όμως και κάτι το ξεχωριστό, καθώς παρουσιάστηκε με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και ενδογλωσσικούς υπέρτιτλους για K(κ)ωφούς/ές και βαρήκοους/ες και αυτόματη μεταγραφή ομιλίας σε λόγο.

Οι φωτογραφίες από το λογαριασμό στο facebook της Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών.