Δικαίως διαμαρτύρονται οι τραγουδιστές για τον αποκλεισμό τους
Εκτός και αν δεν τους θεωρούν ανθρώπους του ακροάματος και του θεάματος.
Για το κοινό τους άλμπουμ, «Nana Mouskouri in New York»
«Ήταν Ιούνιος του 1962 όταν για πρώτη φορά πήρα το αεροπλάνο Παρίσι-Νέα Υόρκη. Πρώτο ταξίδι στην Αμερική για να ηχογραφήσω. Αυτοί που αποφάσισαν και υποστήριξαν αυτό το δίσκο ήταν τρία από τα πιο σημαντικά στελέχη της μουσικής βιομηχανίας της δεκαετίας του ‘60: o Irving Green, πρόεδρος της Mercury, ο Louis Hazan διευθυντής της γαλλικής Fontana France και ο Quincy Jones καλλιτεχνικός διευθυντής της αμερικανικής Mercury Records.
Τις τρεις πρώτες εβδομάδες τριγύριζα στη Νέα Υόρκη όλη την ημέρα για να γνωρίσω την πόλη, τους ανθρώπους της και τη νυχτερινή ζωή του Χάρλεμ, με τους αγαπημένους μου τραγουδιστές και μουσικούς: Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan, Dinah Washington, Duke Ellington, Louis Armstrong, Miles Davis, Lena Horn και άλλους.
Όταν ρωτούσα τον Quincy πότε θα τραγουδήσω, μου απαντούσε: "Take it easy, baby, you are in the Βig Αpple, have fun and learn''.
Κι είχε δίκιο, ήταν μεγάλο σχολείο να ακούω ζωντανά αυτή τη μουσική που τόσο με επηρέασε στα πρώτα μου βήματα.
Tην τέταρτη εβδομάδα μπήκα επιτέλους στο studio. Πέντε σπουδαίοι μουσικοί για τις μουσικές βάσεις με τον Quincy Α&R , στο studio 42nd street and Broadway. Ιδιοκτήτης του studio αλλά και ηχολήπτης ο Phil Ramone, σπουδαίος παραγωγός και αργότερα συνεργάτης του Frank Sinatra και της Barbra Streisand.
Οι μέρες που πέρασα στο studio ήταν αφάνταστα δημιουργικές. Δεν καταλάβαινε πως περνούσε ο χρόνος, τραγουδούσα 12 ώρες και αφού τρώγαμε ένα χαμπουργκερ πήγαινα να κοιμηθώ για να ξεκουράσω τη φωνή μου. Ο Quincy διόρθωνε την προφορά μου με μεγάλη προσοχή. Μόνο όταν τραγουδάς σωστά τη γλώσσα, βγαίνει η αληθινή συγκίνηση, μου έλεγε. Τραγουδούσα ακούραστα, όσο ακούραστα διηύθυνε και ο Quincy μέχρι που τελειώσαμε ένα πρωινό στις πέντε.
Αργότερα, περπατώντας στο έρημο Broadway οι δύο μας με μπέργκερ στο χέρι, μου είπε: Aν υπάρχει κάποια αμφιβολία θα έρθω να το διορθώσουμε στο Παρίσι. Μετά από περίπου ένα μήνα ήρθε στο Παρίσι για ακρόαση. Μπήκαμε στούντιο για κάποιες μικρές αλλαγές. Ήταν κατενθουσιασμένος σε σημείο που επηρέασε όλο τον κόσμο. Σπάνια έβλεπες έναν παραγωγό να δείχνει τόση χαρά από ικανοποίηση. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Αμερική και μετά από πολύ καιρό στην Ευρώπη.
Νάνα Μούσχουρη Μάιος 1999