Μερικά από τα καλύτερα αγγλόφωνα Rock βιβλία του 2023

Ο κατάλογος ατελείωτος και πλούσιος

Του Ηλία Σελιμά

Καθώς το τέλος του 2023 πλησιάζει με γοργούς ρυθμούς, πιστεύω πως ήρθε η στιγμή να ρίξουμε μια "διαφορετική", "εναλλακτική" ματιά όσον αφορά τις φετινές αγγλικές λογοτεχνικές προτάσεις. Τώρα θα μου πεις, μα καλά αγγλόφωνες; Γιατί; Και απαντώ. Εχουμε να κάνουμε με υλικό, (κυρίως), που γίνεται για πρώτη φορά γνωστό. Έχουμε αναφερθεί  στα περισσότερα από αυτά μεμονωμένα από εδώ, και ας χαρακτηρίσουμε αυτό το λόγο επανάληψη. Μερικά από αυτά αποτελούν  εκδόσεις φωτογραφικών λευκωμάτων με ανέκδοτες φωτογραφίες. Αλλα έχουν να κάνουν με στίχους. Ο κατάλογος ατελείωτος και πλούσιος. Βέβαια παραμένει ευχή να τα δούμε, αν όχι όλα τα περισσότερα τουλάχιστον, και στα Ελληνικά.

"Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ο κόσμος μου ζητούσε να πω την ιστορία μου, αλλά εγώ δεν ήμουν έτοιμος", δήλωσε σε δελτίο Τύπου ο Sly Stone, ένας από τους πολλούς που έγραψε επιτέλους τη ζωή του. "Έπρεπε να βρεθώ σε μια νέα κατάσταση για να ξαναγίνω ο Sylvester Stewart για να πω την αληθινή ιστορία του Sly Stone".

Για άλλους, αυτή ήταν μια ευκαιρία να κάνουν κάτι ολοκαίνουργιο ή να καλύψουν ένα θέμα που δεν είχαν καλύψει σε προηγούμενα βιβλία τους. Ο Willie Nelson επανεξέτασε τους δικούς του στίχους τραγουδιών, 160 από αυτούς για την ακρίβεια, και ο Paul McCartney ξέθαψε παλιές φωτογραφίες που τράβηξε ο ίδιος κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών που οι Beatles ταξίδευαν στον κόσμο, ένα "φωτογραφικό ημερολόγιο", όπως είπε.

Υπήρξαν επίσης κάποιες μεταθανάτιες κυκλοφορίες - ιστορίες εκείνων που έχουν φύγει από τη ζωή που έγιναν δυνατές από συγγραφείς αποφασισμένους να δώσουν μια νέα προοπτική για έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Για τον Lou Reed, τους Nirvana, την Karen Carpenter και τον David Bowie γράφτηκαν φρέσκα βιβλία φέτος.

Κλείνω εδώ αυτό τον πρόλογο με την υπόσχεση να επαναλάβουμε το εγχείρημα και για τα ελληνικά - μεταφρασμένα βιβλία.

Paul McCartney, "1964: Eyes of the Storm"

Μια ματια΄στην πρώιμη Beatlemania από έναν από τους ίδιους τους Beatles; Το "1964" του Paul McCartney: Eyes of the Storm είναι κυριολεκτικά αυτό: μια συλλογή 275 δικών του φωτογραφιών που τραβήχτηκαν από το Λίβερπουλ, το Λονδίνο, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, την Ουάσινγκτον και το Μαϊάμι όταν οι Fab Four έκαναν την έκρηξη τους στην παγκόσμια σκηνή.

Willie Nelson, " Energy Follows Thought: The Stories Behind My Songs" (Οι ιστορίες πίσω από τα τραγούδια μου)

Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να θεωρηθεί ο απόλυτος θησαυρός της τραγουδοποιίας, αυτός είναι ο Willie Nelson, ο οποίος ηχογραφεί μουσική από το 1956 και έχει στο ενεργητικό του 74 άλμπουμ. Στο βιβλίο "Energy Follows Thought", ο Nelson μοιράζεται ιστορίες πίσω από τους στίχους 160 αγαπημένων του τραγουδιών και τους διάφορους ανθρώπους με τους οποίους έχει κάνει μουσική στην πορεία.

Andy Summers, "A Series of Glances"

Πιθανότατα γνωρίζετε περισσότερο το μοναδικό,  στυλ κιθάρας του Andy Summers ως μέλος των Police. Αλλά αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι, εδώ και πολλά χρόνια, έχει χτίσει μια καριέρα ως παγκόσμιος φωτογράφος. Στο A Series of Glances παρουσιάζεται μεγάλο μέρος αυτής της δουλειάς, κυρίως ασπρόμαυρες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από διάφορους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο.

Geezer Butler, "Into the Void: Sabbath - And Beyond"

Δεν παίζεις σε ένα από τα πιο γνωστά heavy metal συγκροτήματα του κόσμου για 40 χρόνια χωρίς να καταλήξεις έχοντας κάποιες ιστορίες να διηγηθείς. Τα απομνημονεύματα του Geezer Butler του 2023 ξεκινούν με τα δικά του παιδικά χρόνια, καθώς και τις πρώτες μέρες των Black Sabbath, ενός τότε αδόκιμου γκρουπ από το Μπέρμιγχαμ.

Sly Stone, "Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin): Α Memoir" (Απομνημονεύματα)

Για πολλά χρόνια, ο Sly Stone έμενε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Μόνο στα μέσα της δεκαετίας του 2000 άρχισε να κάνει περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις, αλλά αυτό που δεν είχαν μάθει οι θαυμαστές του -μέχρι τώρα- ήταν η πλήρης ιστορία από τον ίδιο. Τα απομνημονεύματα του Stone, Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin), έχουν σκοπό να κάνουν ακριβώς αυτό, μια αναδρομή σε μια από τις πιο εκκεντρικές καριέρες στη ροκ μουσική.

Bernie Taupin, "Scattershot: Elton & Me"

Ο Bernie Taupin είχε μια πολύ καλή χρονιά καθώς όχι μόνο εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame, αλλά κυκλοφόρησε και τα απομνημονεύματά του, ένα εγγενώς διαφωτιστικό έργο, δεδομένου ότι ολόκληρη η καριέρα του Taupin περιστράφηκε γύρω από το γράψιμο. Μπορεί ο Elton John να ήταν αυτός που τραγουδούσε τα λόγια του Taupin μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους, αλλά στο Scattershot, ο Taupin δέχεται τα φώτα της δημοσιότητας με τον δικό του τρόπο.

Geoff MacCormack, "David Bowie: Bowie: Rock 'n' Roll With Me"

Ο Geoff MacCormack είναι ένας από τους τυχερούς ανθρώπους που μπορούν να υπολογίζουν τον David Bowie ως έναν από τους παιδικούς του φίλους. Ο MacCormack συνόδευσε τον Bowie στο δρόμο για κάποιο χρονικό διάστημα, τραβώντας τον περιστασιακά φωτογραφίες, όπως θα έκανε κάθε φίλος. Πολλές από αυτές τις λήψεις έχουν συγκεντρωθεί στο βιβλίο David Bowie: Rock 'n' Roll With Me, το οποίο περιλαμβάνει επίσης τις γραπτές αναμνήσεις του MacCormack και έναν συγκινητικό επίλογο από τον ίδιο τον Bowie.

Will Hermes, "Lou Reed: The King of New York" (Ο βασιλιάς της Νέας Υόρκης)

Ο Lou Reed έχει πεθάνει εδώ και μια δεκαετία, αλλά η επιρροή του και η φήμη του ως ένας από τους πιο κοφτούς τραγουδοποιούς της ροκ έχει αναμφισβήτητα μόνο αυξηθεί. Ήταν δύσκολο για τους συγγραφείς να προσδιορίσουν τον χαρακτήρα του Reed στη ζωή, και το να το κάνουν και στον θάνατο δεν είναι εύκολο κατόρθωμα. Ο Will Hermes δεν είναι ο πρώτος που γράφει μια βιογραφία του frontman των Velvet Underground, αλλά είναι ο πρώτος που χρησιμοποιεί το εκτεταμένο αρχείο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης για τον Reed, ένα αναμφίβολα χρήσιμο εργαλείο.

Bill Janovitz, "Leon Russell: Russel Russell: The Master of Space and Time's Journey Through Rock & Roll History"

Ο Leon Russell συνεργάστηκε με τους καλύτερους των καλύτερων: τους Beach Boys, τον Eric Clapton, τον Bob Dylan, τον George Harrison, τον Tom Petty και τον Elton John, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς. Η προσπάθεια να αποσυμπιέσει την καριέρα του - ως μουσικού, συνθέτη και ιδρυτή δισκογραφικής εταιρείας - σε ένα βιβλίο ήταν η πρόκληση που ανέλαβε ο Bill Janovitz, και το αποτέλεσμα ήταν ο Leon Russell: The Master of Space and Time's Journey Through Rock & Roll History.

Terry O'Neill, "The Beatles by Terry O'Neill: The Definitive Collection"

Για τον εορτασμό της 60ής επετείου του πρώτου στούντιο άλμπουμ των Beatles, Please Please Me, κυκλοφόρησε το "The Beatles by Terry O'Neill: The Definitive Collection". Οριστική είναι πράγματι η λέξη, καθώς το βιβλίο περιλαμβάνει φωτογραφίες από τις πρώτες μέρες του συγκροτήματος στο Λίβερπουλ μέχρι τις αντίστοιχες σόλο καριέρες τους. Μέσα σε περίπου μια δεκαετία, τέσσερις νεαροί μουσικοί μετατράπηκαν από απλούς εφήβους στους πιο διάσημους ανθρώπους του κόσμου, και πολλά από αυτά αποτυπώθηκαν μέσα από τον φακό του O'Neill.

Lucy O'Brien, "Lead Sister: Carpenter"

Η ιστορία της Karen Carpenter είναι μια εμπνευσμένη αλλά και τραγική ιστορία. Ήταν μια αριστοτέχνης ντράμερ, ικανή όχι μόνο για ένα πολύπλοκο στυλ παιξίματος, αλλά και για να τραγουδάει ενώ το έκανε (σε μια εποχή, κυρίως, που δεν ήταν πολλές γυναίκες που έπαιρναν τα ντραμς στα χέρια τους). Όσο ταλαντούχα και αν ήταν, η Carpenter πάλευε με την ανορεξία για χρόνια, πεθαίνοντας τελικά από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία 32 ετών. Lead Sister: The Story of Karen Carpenter" όχι μόνο διερευνά τις υποτιμημένες μουσικές ικανότητές της, αλλά εξετάζει επίσης τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη μιας γυναίκας για τον εαυτό της.

Michael Azerrad, "The Amplified Come as You Are: Nirvana"

Η αρχική έκδοση του Come as You Are: The Story of Nirvana του Michael Azerrad κυκλοφόρησε το 1993. Προφανώς, μερικά σημαντικά πράγματα συνέβησαν μετά από αυτό, με κυριότερο τον θάνατο του Kurt Cobain. Τρεις δεκαετίες μετά, κυκλοφορεί μια διευρυμένη έκδοση του βιβλίου, επικαιροποιημένη φυσικά, και με επιπλέον προσοχή στα ερωτήματα που πολλοί έχουν αναρωτηθεί: Τι έκανε τους Nirvana τόσο σημαντικούς τη δεκαετία του '90 και γιατί η κληρονομιά τους παρέμεινε τόσο ισχυρή;

Barbra Streisand,"My Name Is Barbra"

Προφανώς, η Barbra Streisand δεν είναι καλλιτέχνης του ροκ εν ρολ, αλλά ίσως εκπλαγείτε από το πόσο μεγάλο μέρος της καριέρας της περιελάμβανε την επαφή της με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ροκ. Το My Name Is Streisand έχει ως στόχο να αφηγηθεί την πραγματική ιστορία της Streisand, μιας εμβληματικής ψυχαγωγού της οποίας η επιρροή στη δημοφιλή μουσική δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

Geddy Lee, "My Effin' Life"

Οι οπαδοί των Rush το περίμεναν με ανυπομονησία, ειδικά μετά τη διάλυση του συγκροτήματος. Τα απομνημονεύματα του Geddy Lee καταγράφουν την καριέρα του με τους Rush -όλους τους χρυσούς δίσκους, τις Top 40 επιτυχίες και άλλες διακρίσεις- αλλά δίνουν επίσης τη σημαντική εικόνα του από πού προήλθε ο Lee, συμπεριλαμβανομένης της γενναίας διαφυγής των Εβραίων γονιών του από το Ολοκαύτωμα, του πρόωρου θανάτου του πατέρα του και των αγώνων της οικογένειας για να κρατηθεί όρθια.

Martin Kelly και Paul Kelly, "Rickenbacker Guitars: Pioneers of the Electric Guitar"

Είναι τόσο αναγνωρίσιμο όργανο όσο και πολλοί από τους μουσικούς που τις παίζουν: η κιθάρα Rickenbacker. Rickenbacker Guitars: Pioneers of the Electric Guitar επικυρώνεται από ορισμένους από τους ίδιους τους πρωτοπόρους. "Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι καταπληκτική", δήλωσε γι' αυτήν ο Roger McGuinn, ο οποίος δίνει συνέντευξη στο βιβλίο, μαζί με τους Peter Buck, Susanna Hoffs, Johnny Marr, Geddy Lee και Paul Weller.