Ο Tony McPhee, ιδρυτικός κιθαρίστας και frontman των Groundhogs, πέθανε στα 79 του χρόνια

Τον θάνατο επιβεβαίωσε το συγκρότημα.

Του Ηλία Σελιμά

Ο Tony McPhee, κιθαρίστας των πρωτοπόρων βρετανών blues rockers The Groundhogs, πέθανε σε ηλικία 79 ετών. Η είδηση επιβεβαιώθηκε με μια σύντομη δήλωση του συγκροτήματος στο Facebook.
Η δήλωση έγραφε: "Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο 79χρονος θρύλος της κιθάρας και των μπλουζ Tony (TS) McPhee, πέθανε ειρηνικά στο σπίτι του σήμερα 6 Ιουνίου, από επιπλοκές μετά από πτώση πέρυσι.
"Επιβιώνει από την αφοσιωμένη σύζυγό του Joanna, τους γιους του Conan και Vincent, τα εγγόνια του Scarlett και Victor και την αγαπημένη του αδελφή Olive".

Ο McPhee γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1944 στο Humberston του Lincolnshire. "Ο αδελφός μου άρχισε να φέρνει στο σπίτι εισαγόμενα άλμπουμ μπλουζ", δήλωσε ο McPhee στο Classic Rock το 2007. "Τότε ήταν που άκουσα για πρώτη φορά αυτό το υλικό και τα αυτιά μου τσίμπησαν. Υπήρχε κάποια καλή ποπ μουσική εκείνη την εποχή, αλλά τίποτα που να σε ξεσηκώνει πραγματικά. Τότε πήγα να δω τον Cyril Davies στο Marquee το 1963, άκουσα σωστή R&B και σκέφτηκα: "Αυτό θα κάνει"".

Εμπνευσμένος, ο McPhee δημιούργησε αμέσως τους Groundhogs, δίνοντάς τους το όνομα από το τραγούδι Groundhog's Blues του John Lee Hooker. Ενώ πολλοί από τους συνομηλίκους τους απομακρύνονταν από την R&B σκηνή προκειμένου να αποπλανήσουν το πιο mainstream pop κοινό, οι Groundhogs του McPhee παρέμειναν στις blues ρίζες τους, πλαισιώνοντας ακόμη και τον Hooker σε ένα άλμπουμ - το Hooker and the Hogs του 1965 - και σε δύο περιοδείες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα κανονικό ντεμπούτο άλμπουμ, το Scratching The Surface του 1968, έφτασε το 1968, αλλά η πορεία ανακόπηκε καθώς η Motown κατάπιε προσωρινά το κοινό τους.

"Η πρώτη έκρηξη των μπλουζ τελείωσε όταν ήρθε η σόουλ, αυτό το σκότωσε ολοσχερώς", θυμάται ο McPhee.

Δεν είχαν χαθεί όλα. Καθώς οι Fleetwood Mac και στη συνέχεια οι Humble Pie επανέφεραν τα μπλουζ στη μόδα, οι Groundhogs επέστρεψαν, με τον McPhee να διευκολύνει το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας σε μια αποφασιστικά prog-ική κατεύθυνση: "Ονομάστηκε Blues Obituary για να δείξουμε ότι προχωράμε", δήλωσε ο McPhee. "Μου αρέσει να το αποκαλώ προοδευτικό με την έννοια ότι προχωρούσαμε μακριά από τα μπλουζ".
Ακολούθησαν κι άλλα, με τα Thank Christ For The Bomb, Split και Who Will Save the World? να κατευθύνουν το συγκρότημα ακόμα περισσότερο σε αχαρτογράφητα μουσικά εδάφη.

"Το Thank Christ For The Bomb είναι το πλέον καταπληκτικό άλμπουμ που έχω ακούσει ποτέ", μας είπε ο Captain Sensible των The Damned το 2021. "Το ένα λεπτό είναι ένα full-on power trio που παίζει αυτό το μανιώδες, σχεδόν punk rock - θυμωμένα, αντι-καθεστωτικά, αντιπολεμικά πράγματα - και το επόμενο λεπτό πέφτει κατευθείαν σε αυτό το εξαιρετικά ήσυχο και λεπτό finger-picking υλικό.
"Ο Tony McPhee είναι μια απόλυτη ιδιοφυΐα. Ήταν ο Βρετανός Hendrix, καταλαβαίνετε; Μπορούσε να κάνει απογειωτικά σόλο και πραγματικά πήγε το όλο θέμα του κιθαριστικού παιχνιδιού όσο πιο μακριά μπορούσε. Και ό,τι δεν ξέρει για τα μπλουζ δεν αξίζει να το ξέρεις"

Οι Groundhogs διαλύθηκαν το 1976, αλλά επέστρεψαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με νέα σύνθεση και ηχογράφησαν δύο ακόμα στούντιο άλμπουμ, ενώ τη δεκαετία του '90 το συγκρότημα απότισε φόρο τιμής στις αρχικές του επιρροές, με τη συλλογή Howlin' Wolf του 1998 Hogs in Wolf's Clothing και το επόμενο έτος το The Muddy Waters Song Book. Το 2003 εγινε μια βραχύβια επιστροφή στη σύνθεση που ηχογράφησε τα κλασικά άλμπουμ του συγκροτήματος στις αρχές της δεκαετίας του '70, όταν προγραμματίστηκε μια περιοδεία για τον εορτασμό της 40ης επετείου τους.

Το 2009, ο McPhee υπέστη το πρώτο από μια σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων, τα οποία επιβάρυναν την ομιλία του και επηρέασαν τη φωνή του στο τραγούδι, και αποσύρθηκε από το συγκρότημα το 2015.
Η επιρροή του McPhee ήταν εμφανής σε μουσικούς τόσο διαφορετικούς όσο ο Julian Cope, ο Peter Hook των New Order, ο Mark E. Smith των The Fall, ο Stephen Malkmus των Pavement, ο Josh Homme των QOTSA, το συγκρότημα πειραματικής μουσικής Current 93 και ο Karl Hyde των Underworld, καθώς και σε πολλούς blues rockers.

"Η κύρια επιθυμία μου είναι να αναγνωριστεί η συμβολή μου στα μπλουζ και στο ροκ και στην κιθάρα", δήλωσε ο McPhee στον αμερικανικό ραδιοφωνικό σταθμό WMFU το 2011. "Αυτό είναι το μόνο status που χρειάζομαι".