Η Cynthia Weil, μια τραγουδοποιός του Brill Building που έγραψε πολλές επιτυχίες μαζί με τον σύζυγό της Barry Mann
Του Ηλία Σελιμά
Η κόρη της, Jenn Mann, επιβεβαίωσε την είδηση στο TMZ. "Η μητέρα μου, Cynthia Weil, ήταν η καλύτερη μητέρα, γιαγιά και σύζυγος που θα μπορούσε να ζητήσει ποτέ η οικογένειά μας", δήλωσε. "Ήταν η καλύτερη φίλη μου, η έμπιστη και συνεργάτης μου, ένα είδωλο και πρωτοπόρος για τις γυναίκες στη μουσική".
Ο Barry Mann πρόσθεσε: "Είμαι ένας τυχερός άνθρωπος. Είχα δύο για ένα, τη γυναίκα μου και έναν από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς στον κόσμο, την ψυχή και την έμπνευσή μου".
Η Weil, η οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπρούκλιν, εκπαιδεύτηκε αρχικά ως ηθοποιός και χορεύτρια πριν ασχοληθεί με τη σύνθεση τραγουδιών. Αυτή και ο Mann, που επίσης καταγόταν από τη Νέα Υόρκη, παντρεύτηκαν το 1961 και το ζευγάρι έγινε γρήγορα ένα από τα πιο γνωστά συγγραφικά δίδυμα που εργάστηκαν στο περίφημο Brill Building. Μαζί έγραψαν επιτυχίες όπως τα "You've Lost That Lovin' Feeling", "On Broadway", "Make Your Own Kind of Music", "Walking in the Rain", "You're My Soul and Inspiration", "Here You Come Again" και δεκάδες άλλες.
Τα τραγούδια τους ηχογραφήθηκαν μεταξύ άλλων από τους Righteous Brothers, Cass Elliot, Crystals, Animals, Elvis Presley, Dusty Springfield, Dolly Parton, Monkees και Chaka Kahn.
"Δουλέψαμε ασταμάτητα", δήλωσε ο Weil στο Songwriter Universe το 2006. "Γράφαμε και κόβαμε demos, έξι μέρες την εβδομάδα, για μια περίοδο τριών ετών. Φαινόταν ότι οι μόνοι φίλοι που είχαμε ήταν ο [Gerry] Goffin και η [Carole] King γιατί ήταν οι μόνοι άνθρωποι που γνωρίζαμε και είχαν το ίδιο πρόγραμμα με εμάς".
Οι Weil και Mann εισήχθησαν στο Songwriters Hall of Fame το 1987- το 2010, ήταν οι αποδέκτες του βραβείου Ahmet Ertegun του Rock & Roll Hall of Fame, κάνοντας τη Weil την πρώτη γυναίκα που έλαβε την τιμή.
"Ξέρετε, δεν ξέρω από πού προέρχεται", δήλωσε η Weil για τη σύνθεση των τραγουδιών της σε συνέντευξή της στον συγγραφέα Gary James. "Όταν γράφουμε, δεν σκεφτόμαστε με όρους επιτυχιών. Σκεφτόμαστε με όρους τραγουδιών και καλών τραγουδιών που μας κάνουν να νιώθουμε καλά με το γράψιμο. Αν τυχαίνει να είναι επιτυχίες, αυτό είναι υπέροχο. Στην αρχή, όταν ήμασταν με όλη τη μουσική, όταν ήμασταν παιδιά στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του '60, υπήρχε μια μεγάλη συντροφικότητα και ένας μεγάλος ανταγωνισμός εκεί πάνω, οπότε ήταν κάτι πολύ περισσότερο από το να σκέφτεσαι τις επιτυχίες και ήταν κάτι περισσότερο [από το να] ζεις τη ζωή σου με βάση τα charts".