Η Linda Lewis, τραγουδίστρια των David Bowie, Rod Stewart και άλλων, πέθανε σε ηλικία 72 ετών

Την είδηση επιβεβαίωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η αδελφή της, Dee Lewis Clay.

Του Ηλία Σελιμά

"Με τη μεγαλύτερη θλίψη και λύπη μοιραζόμαστε την είδηση ότι η αγαπημένη μας όμορφη αδελφή Linda Lewis απεβίωσε σήμερα ειρηνικά στο σπίτι της", έγραψε η Clay.

Η Lewis γεννήθηκε ως Linda Ann Fredericks στο West Ham, μια περιοχή του ανατολικού Λονδίνου. Ξεκίνησε να παίζει σε νεαρή ηλικία, εμφανιζόμενη στην ταινία A Taste of Honey του 1961 και ως μία από τις οπαδούς που ούρλιαζαν στην ταινία A Hard Day's Night των Beatles από το 1964. Επίσης, ερμήνευσε το "Dancing in the Street" με τον John Lee Hooker σε ένα κλαμπ έξω από το Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του '60. "Ήταν απόγευμα, ήταν το 1961 και ήμουν με τη μαμά μου", θυμήθηκε αργότερα η Lewis σε συνέντευξή της στο Blues & Soul. "Η μαμά μου έλεγε: 'Εμπρός, ανέβα εκεί πάνω και τραγούδα! Δεν ήξερα καν ποιος ήταν ο John Lee Hooker! Και μου είπε, 'Άντε, πήγαινε και ρώτα τον!'". Ο Hooker τότε τη σύστησε σε έναν μουσικό ονόματι Ian Samwell, ο οποίος με τη σειρά του τη σύστησε στον μάνατζερ Don Arden. Περίπου εκείνη την εποχή άλλαξε το επώνυμό της σε Lewis, ως φόρο τιμής στην τραγουδίστρια της R&B Barbara Lewis.

Η Lewis ηχογράφησε με μερικά συγκροτήματα στα τέλη της δεκαετίας του '60 - μεταξύ των οποίων οι White Rabbit και οι Ferris Wheel - και εμφανίστηκε επίσης στο πρώτο φεστιβάλ Glastonbury, όπου τραγούδησε με τον Terry Reid και τον David Lindley. Υπέγραψε σόλο συμβόλαιο με την Warner Bros. Records, αλλά επικεντρώθηκε σε μεγάλο μέρος του χρόνου της δουλεύοντας ως session μουσικός, τραγουδώντας μεταξύ άλλων στο Catch Bull at Four του Cat Stevens (1972), στο Aladdin Sane του Bowie (1973), στο ομώνυμο ντεμπούτο των Hummingbird (1975), στο Lisztomania του Rick Wakeman (1975), στο Blondes Have More Fun του Stewart (1978) και στο Tonight I'm Yours (1981).

Μια από τις σόλο επιτυχίες της, ένα τραγούδι που έγραψε η ίδια με τίτλο "Rock-a-Doodle-Doo", κατέληξε στο Νο. 15 του βρετανικού chart το 1973. "Άκουγα τη Joni Mitchell και τη Laura Nyro και σκεφτόμουν: "Α, αυτό θα μπορούσα να κάνω αν το ήθελα"", δήλωσε η Lewis το 2018, αναπολώντας τη στροφή της στη σύνθεση τραγουδιών. "Είχα συμμετάσχει σε soul revues, κάνοντας διασκευές με το μακρύ φόρεμά μου, αλλά ήθελα να τραγουδήσω τα δικά μου τραγούδια". Μια ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία έφτασε στο Νο. 6 δύο χρόνια αργότερα με τη διασκευή του "The Shoop Shoop Song (It's in His Kiss)".

Η Lewis κυκλοφόρησε έξι άλμπουμ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70 και ένα ακόμη τη δεκαετία του '80, προτού αποσυρθεί κυρίως από τις δημόσιες εμφανίσεις. Εμφανίστηκε ξανά στο Glastonbury το 1984 και επανεμφανίστηκε το 1992 για να τραγουδήσει στο άλμπουμ Square the Circle της Joan Armatrading.

"Όταν κοιτάζω πίσω, συνειδητοποιώ ότι έχω ζήσει μια εξαιρετικά πλούσια ζωή", έγραψε η Lewis στα απομνημονεύματά της [μέσω του Guardian]. "Θα τα έκανα όλα αυτά ξανά, αν μου δινόταν η ευκαιρία; Όχι. Θα έκανα κάποια από αυτά ξανά; Σίγουρα".