The Strokes, Vampire Weekend, LCD Soundsystem, Yeah Yeah Yeah s και Interpol

Δείτε το νέο τρέιλερ για το ντοκιμαντέρ «Meet Me In The Bathroom».

Του Ηλία Σελιμά

Αιχμαλωτίζοντας την τελευταία μεγάλη ρομαντική εποχή του rock'n'roll μέσα από το φακό εμβληματικών μουσικών της Νέας Υόρκης, το Meet Me in the Bathroom καταγράφει μια νέα γενιά μουσικής και τεχνολογίας με πρωτόγνωρα πλάνα από συγκροτήματα που καθόρισαν την εποχή, όπως οι The Strokes, Vampire Weekend, LCD Soundsystem, Yeah Yeah Yeah's και των Interpol. Το ντοκιμαντέρ βγαίνει στους κινηματογράφους του Ηνωμένου Βασιλείου στις 10 Μαρτίου.

Με φόντο την 11η Σεπτεμβρίου, η ταινία αφηγείται την ιστορία του πώς μια νέα γενιά καλλιτεχνών έδωσε το έναυσμα για μια μουσική αναγέννηση της Νέας Υόρκης που αντήχησε σε όλο τον κόσμο - και βασίζεται στην περίφημη προφορική ιστορία 600 σελίδων της ροκ δημοσιογράφου Lizzy Goodman για τη σκηνή από το 2017.

Η κινηματογραφική έκδοση του βιβλίου, σε σκηνοθεσία των Dylan Southern και Will Lovelace - οι οποίοι έκαναν το ντοκιμαντέρ και την ταινία συναυλιών Shut Up And Play The Hits των LCD Soundsystem - περιλαμβάνει συνεντεύξεις, ζωντανό υλικό και πρωτόγνωρο αρχειακό υλικό από εκείνους που πρωτοστάτησαν στη σκηνή.

«Τι είναι πιο σημαντικό; Ο καλός ήχος ή η καλή διασκέδαση»; Η Karen O των Yeah Yeah Yeahs ρωτάει τον Nick Zinner, μέλος του συγκροτήματος, στο κλιπ. «Ο καλός ήχος και η καλή διασκέδαση», απαντά ο Zinner.

Η ταινία θα παρουσιάζει επίσης τους The Strokes να παίζουν στους χώρους Don Hills και Mercury Lounge της Νέας Υόρκης το 2001, τον Paul Banks πριν από τους Interpol, τους Moldy Peaches και τους TV On The Radio.

Το 2017, η Goodman μίλησε για την αρχική της απόφαση να γράψει το βιβλίο της.

«Πήγα να δω την υποτιθέμενη τελευταία συναυλία των LCD Soundsystem στο Madison Square Garden την άνοιξη του 2011 και τους Strokes να παίζουν για πρώτη φορά στο Madison Square Garden την ίδια εβδομάδα», είπε. «Υπήρχε κάτι στον τόνο και την επική φύση και των δύο αυτών συναυλιών. Αυτές οι δύο μπάντες που ήταν οι κάτοχοι των ρεκόρ αυτής της εποχής, έπαιρναν για μένα ένα νέο φως εκείνο το βράδυ, ένιωθαν σαν μεγάλοι φανταχτεροί ενήλικες αστέρες του rock n roll».

Και πρόσθεσε: «Δημοσιογραφικά, άρχισε να διαχέεται ότι η χρονική περίοδος μεταξύ 2001 και 2011 είχε αρχή, μέση και τέλος. Χρειάστηκε άλλος ένας χρόνος για να γράψω μια πρόταση και άλλα πέντε χρόνια για να γράψω το βιβλίο - ήταν ένα ευαίσθητο μικρό σποράκι για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Είδα την ιστορία και επομένως δεν μπορούσα να αποβάλω τη φαγούρα να την αφηγηθώ».