Johnny Boy: «Θέλω το κοινό να θυμάται την ενέργεια που του δίνω μέσα από την φωνή μου»
Ο ράπερ μιλάει στο loaded με αφορμή το live του στο Ίλιον Plus
Ο θάνατος του επιβεβαιώθηκε από τον αδελφό του και πρώην συμπαίκτη του στο συγκρότημα, Randy Bachman.
Του Ηλία Σελιμά
"Άλλη μια θλιβερή αναχώρηση", έγραψε στο twitter ο frontman. "Ο καταιγιστικός ρυθμός πίσω από τους BTO, ο μικρός μου αδελφός Robbie συναντήθηκε με τη μαμά, τον μπαμπά και τον αδελφό Gary στην άλλη πλευρά. Ίσως ο Jeff Beck χρειάζεται έναν ντράμερ! Ήταν ένα αναπόσπαστο γρανάζι της rock 'n' roll μηχανής μας και ροκάραμε τον κόσμο μαζί".
Τα αδέρφια Bachman μεγάλωσαν παίζοντας μαζί στο σπίτι τους στο Winnipeg του Καναδά. Ο Randy ήταν αυτός που έδωσε στον Robbie την πρώτη του δουλειά, επιστρατεύοντας τον ντράμερ για να συμμετάσχει μαζί του και με τον μπασίστα Fred Turner στο συγκρότημα Brave Belt το 1971. Ένας τρίτος Bachman, ο κιθαρίστας Tim, εντάχθηκε στους Brave Belt ένα χρόνο αργότερα.
Μετά από δύο αποτυχημένα άλμπουμ, οι Brave Belt απολύθηκαν από την εταιρεία τους. Χωρίς να αποθαρρυνθούν, η μπάντα έψαχνε για μια νέα στέγη. Μετά από πρόταση του management, άρχισαν να αυτοαποκαλούνται Bachman-Turner Overdrive.
Το ίδιο συγκρότημα αλλά με νέο όνομα, οι Bachman-Turner Overdrive κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο τους το 1973. Η εμπορική επιτυχία συνέχισε να ξεφεύγει από το γκρουπ, αλλά αργότερα την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν ένα δεύτερο LP, το Bachman-Turner Overdrive II. Αυτό το άλμπουμ περιείχε το πρώτο Top 40 single των BTO, το "Let It Ride", το οποίο έφτασε στο Νο. 23 του Billboard Hot 100. Το δεύτερο single του άλμπουμ θα εκτόξευε το συγκρότημα στο προσκήνιο: "Takin' Care of Business".
Οι επιτυχίες συνέχισαν να έρχονται για τους BTO, καθώς το τρίτο τους άλμπουμ, το Not Fragile του 1974, έφτασε στο Νο. 1 στις Η.Π.Α. Το "You Ain't Seen Nothing Yet" έγινε μια τεράστια, κορυφαία επιτυχία στα charts, ενώ το επόμενο single "Roll On Down the Highway" συνέχισε την επιτυχία του συγκροτήματος. Το τελευταίο κομμάτι συνυπογράφτηκε από τον Robbie, ένα από μια χούφτα κλασικών κομματιών που βοήθησε να γραφτούν.
"Δεν είπαμε σε κανέναν ότι έκανε λάθος ή ότι κάτι ήταν κακό ή ότι μην το κάνεις αυτό. Ήταν βασικά, περάστε καλά, διασκεδαστική μουσική", θυμάται ο Robbie, ανατρέχοντας στην επιτυχία του συγκροτήματος κατά τη διάρκεια συνέντευξης που έδωσε το 2014 στην Toronto Star. "Απλά βγαίνοντας από τη δεκαετία του '70 με τον πόλεμο του Βιετνάμ και όλα τα πολιτικά πράγματα που συνέβαιναν - στον Καναδά με τον Trudeau, και τον Richard Nixon και τέτοια πράγματα - βασικά είχαμε βαρεθεί αυτά τα πράγματα".
Καθώς η δεκαετία του '70 προχωρούσε, η δημοτικότητα των BTO σταδιακά επιβραδύνθηκε. Τα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να διαφωνούν για τη μουσική τους κατεύθυνση και, το 1977, ο Randy Bachman εγκατέλειψε το συγκρότημα.
Οι Bachman-Turner Overdrive συνέχισαν χωρίς τον αρχικό τους τραγουδιστή, προσλαμβάνοντας τον Jim Clench για να καλύψει τη θέση του Randy. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ με τον νέο τραγουδιστή τους, το Street Action του 1978 και το Rock 'n' Roll Nights του 1979, τα οποία δεν κινήθηκαν ιδιαίτερα.
Οι BTO διαλύθηκαν το 1980, αλλά επανασχηματίστηκαν με τον Randy ως frontman το 1983. Ο Robbie επέλεξε να μην συμμετάσχει στην επανένωση, επικαλούμενος διαφωνίες σε θέματα επιχειρηματικά και εμπορικών σημάτων. Έτσι, το Bachman-Turner Overdrive, που κυκλοφόρησε το 1984, θα είναι το μοναδικό στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος που δεν θα περιλαμβάνει το παίξιμο του Robbie.
Ο ντράμερ επέστρεψε τελικά στους Bachman-Turner Overdrive το 1988 και παρέμεινε στο συγκρότημα μέχρι να διαλυθεί και πάλι το 2005. Μετά από ένα διάλειμμα, ο Randy και ο Turner αναβίωσαν ξανά τους BTO το 2009, αλλά λόγω των συνεχιζόμενων νομικών διαμάχης ο Robbie απέρριψε την ευκαιρία να επανενταχθεί στο γκρουπ. Όντως, τελικά ανέβηκε ξανά στη σκηνή με την κλασική σύνθεση το 2014, όταν οι Bachman-Turner Overdrive εισήχθησαν στο Canadian Music Hall of Fame.