Πέθανε ο Χρήστος Κυριαζής

Ο ερμηνευτής και τραγουδοποιός, έφυγε σε ηλικία 68 ετών μετά από μάχη με τον καρκίνο

Την τελευταία του πνοή άφησε τα ξημερώματα ο Χρήστος Κυριαζής.

Ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός είχε γίνει ευρύτερα γνωστός τη δεκαετία του '90.

Είχε γεννηθεί το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και ο ίδιος συνέχισε την οικογενειακή παράδοση, καθώς το όνομά του συνδέθηκε με την κατασκευή επίπλων.

Το 1972 δημιούργησε το συγκρότημα «Πρόκες» (1972), ενώ είχαν προηγηθεί οι μπάντες «Mirabilis Zalapa» και «What a pity».

Σπούδασε στο Μιλάνο και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα στράφηκε προς το τραγούδι.

Το 1992 ο δίσκος του «Μου θυμίζεις τη μάνα μου», έγινε «πλατινένιος», ξεπερνώντας τις 125.000 αντίτυπα. Το ομώνυμο τραγούδι, το «Έχω κλάψει», «Τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια» και το «Επιμένω», γίνονται μεγάλες επιτυχίες.

Δύο χρόνια μετά στον δίσκο «Η αγάπη είναι μία», έρχονται και άλλες επιτυχίες όπως το «Πουλόβερ», η «Αγάπη είναι μία» και στο «Μυαλό μου είσαι».

Το 2020 ο Χρήστος Κυριαζής σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Secret είχε αναφερθεί στον Βλάσση Μπονάτσο και στο πόσο τον είχε βοηθήσει.

«Όταν ήρθε ο Βλάσσης Μπονάτσος στο υπόγειο του “Hobbit” της πλατείας Αμερικής, μου είπε: “Ρε συ, έλα εδώ. Τα τραγούδια αυτά ποιανού είναι;”. Του λέω “δικά μου”. “Τα στιχάκια;”, “δικά μου κι αυτά”, του απάντησα. Και έτσι με πήρε μαζί του στο “Τσιν Τσιν”. Ο Βλάσσης Μπονάτσος είχε τότε το συγκρότημα “Πελόμα Μποκιού” και είχαν κάνει επιτυχία με το “Γαρύφαλλε”. Πάω και βλέπω το μαγαζί γεμάτο με 2000 άτομα μέσα. Τρελάθηκα και ξεκίνησα εκεί. Ο Βλάσσης τότε με βοήθησε πάρα πολύ, με γούσταρε και με αγαπούσε. Προ πάντων, όμως, του άρεσαν τα τραγούδια μου, οι στίχοι, αυτά που λέω. Όταν γίνονται αυτά, συμβαίνει το πραξικόπημα του 1967 και, θυμάμαι, είχαμε βγει έξω από το μαγαζί και ακούγαμε τα τανκς. Τότε πάλι σταμάτησα, δεν ξέραμε τι να κάνουμε τότε, διαλύθηκαν τα πάντα, όλα. Τότε έφυγα, γνώρισα ένα κορίτσι και πήγα στην Ιταλία. Μου βγήκε σε καλό, γιατί εκεί σπούδασα σχέδιο και, όταν γύρισα πίσω, έκανα τα δικά μου έπιπλα και μαγαζιά και πήγα πολύ καλά».

Στην ίδια συνέντευξη είχε αναφερθεί και στο πώς είχε καταφέρει να μπει στη δισκογραφία.

«Είχα βαρεθεί να ακούω “όχι” από τις δισκογραφικές. Όταν πέρασε ο Γιώργος Πολυχρονίου από το μαγαζί μου με τη Μάγκυ Χαραλαμπίδου για να αγοράσουν έπιπλα για τον γάμο τους, ήταν η αφορμή για να πάω στη Sony».

Ο Χρήστος Κυριαζής είχε γράψει ένα από τα ωραιότερα και κλασικά πλέον τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας, το οποίο όμως έγινε γνωστό μέσα από τη φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

P

Photo: Χρήστος Κυριαζής Facebook