Πέθανε ο Μίμης Πλέσσας

Λίγες ημέρες πριν γίνει 100 χρονών

Λίγες ημέρες πριν τα 100ά του γενέθλια, έφυγε από τη ζωή ο Μίμης Πλέσσας.

Ο Μίμης Πλέσσας είχε γεννηθεί στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1924, στην οδό Ηρακλείου πίσω από το Αρχαιολογικό Μουσείο.

Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στις ΗΠΑ παίρνοντας το διδακτορικό του στη χημεία από το πανεπιστήμιο Κορνέλ.

Σε ηλικία 19 ετών χάνει την μητέρα του από εγκεφαλικό κάτι που ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει «ως ανεπούλωτη πληγή».

Από τα μαθητικά του χρόνια υπήρξε ο πρώτος σολίστ του πιάνου στην Ελληνική Ραδιοφωνία, ενώ το πιάνο της γιαγιάς τους ήταν αυτό στο οποίο κάθισε για πρώτη φορά σε ηλικία 6 ετών. Ο ίδιος ήταν αυτοδίδακτος μουσικός.

Το 1950 στην Αμερική βρέθηκε να παίζει με τον σαξοφωνίστα Lester Young.

Το 1952, σε ηλικία μόλις 27 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του πανεπιστημίου της Μινεσότα, και την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Το 1952 άρχισε επίσης την ενασχόληση του με τη σύνθεση και από το 1956 ως μαέστρος και συνθέτης.

Το 1952 έγραψε την πρώτη του μουσική για το θέατρο «Με τον έρωτα παρέα»

Το πρώτο του βραβείο το πήρε το 1959 στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού για το «Αστέρι αστεράκι» σε στίχους του Κώστα Πρετεντέρη, με ερμηνεύτρια τη Νάνα Μούσχουρη.

Με το κουαρτέτο και τις ορχήστρες του συνεργάστηκε με όλους τους τότε διάσημους τραγουδιστές (Δανάη, Μαρούδας, Μόλυ, Παναγόπουλος, Νινή Ζαχά, Τζίμυ Μακούλη κλπ).

Το 1963 αρχίζει η έναρξη της συνεργασία του με τον Γιάννη Δαλιανίδη στο «Μερικοί το προτιμούν κρύο», ενώ μεταξύ άλλων έγραψε μουσική για τις ταινίες «Μια κυρία στα μπουζούκια» «Γοργόνες και μάγκες», «Νόμος 4000», «Ίλιγγος», «Στεφανία», «Στον αστερισμό της Παρθένου» κ.λπ.

Ο Μίμης Πλέσσας είχε γράψει μουσική για 104 ταινίες και 70 θεατρικές παραστάσεις.

Ανακάλυψε ή καθιέρωσε με τα τραγούδια του πολλούς σήμερα διάσημους τραγουδιστές και ηθοποιούς (Ζωή Κουρούκλη, Νανά Μούσχουρη, Τζένη Βάνου, Γιοβάννα, Μαρινέλλα, Κουμιώτη, Γιάννη Βογιατζή, Τόλη Βοσκόπουλο, Στράτο Διονυσίου και πολλούς ακόμα).

Για την συνεργασία του με τον Τόλη Βοσκόπουλο είχε πει έναν χρόνο πριν στην εκπομπή «Καλύτερα δεν γίνεται»:«Στην αρχή ο Τόλης Βοσκόπουλος μου ζητούσε να του γράψω τραγούδια, αλλά δεν ήθελα. Γιατί να θέλω; Ο Τόλης ήταν τότε πολύ μεγάλη φίρμα και σαν τέτοια έκανε ότι ήθελε στο πεντάγραμμο, στην οθόνη. Έτσι, λοιπόν, πραγματικά, ήρθε στο σπίτι, του έγραψα αυτό που εκείνος νόμιζε ότι θα μπορέσει να τον βοηθήσει. Το αποτέλεσμα αυτών των αρνήσεων και τον αποδοχών ήταν η συγκλονιστική συνεργασία που έχουμε με τον Τόλη».

Ο ιστορικός «Δρόμος»

Το 1969, κυκλοφορεί ο «Δρόμος». Ο πρώτος χρυσός δίσκος στην ελληνική δισκογραφία σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Ο «Δρόμος» είχε σαν κύριο ερμηνευτή τον Γιάννη Πουλόπουλο, ενώ συμμετείχαν η Ρένα Κουμιώτη και η Πόπη Αστεριάδη. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε μέσα σε δέκα ώρες.

Το 1993 έγραψε την μουσική για το έργο του Όργουελ "Η φάρμα των Ζώων" όπου παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του Δ. Ποταμίτη.

Το 1998 ολοκλήρωσε την λαϊκή όπερα "Ζεύς" σε λιμπρέτο Γιάννη Καλαμίτση που κυκλοφόρησε σε πρώτη δισκογραφική έκδοση από την Universal.

Το 1999 σε λιμπρέτο Ιάκωβου Αυλητή ολοκλήρωσε το ορατόριο "Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος των σκλάβων" που παρουσιάστηκε το 2002 στο Μέγαρο μουσικής Αθηνών.

Τον Ιούνιο του 2000 η πόλης των Αθηνών τον τιμά για την πενηντάχρονη προσφορά του στην Ελληνική μουσική και τον πολιτισμό και ο Δήμαρχος Αθηναίων του απονέμει το "Χρυσό Μετάλλιο της πόλης" σε μια μεγάλη συμφωνική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής. Για τον ίδιο λόγο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών τιμάται από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού σε ειδική εκδήλωση στο Θέατρο του Λυκαβηττού.

Τον Ιανουάριο του 2001 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απονέμει τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά του στον πολιτισμό.

Το 2001 ο Θεατρικός οργανισμός Κύπρου εγκαινίασε τα Κύπρια με την οπερέτα του Μίμη Πλέσσα σε λιμπρέτο του Κώστα Βίρβου εμπνευσμένη από τους Διαλόγους του Λουκιανού με τίτλο «Τα καμώματα του Κάτω κόσμου».

Στις 30 Μαΐου 2002 υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού τιμάται για τα 50 χρόνια του στην Ελληνική μουσική σκηνή στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού που σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία με την συμμετοχή κορυφαίων ονομάτων της Ελληνικής μουσικής σκηνής.

Επίσης, στις 27 Νοεμβρίου στο Μέγαρο μουσικής έδωσε μεγάλη συναυλία με την συμμετοχή του Γιάννη Κότσιρα και του Δημήτρη Μπάση και τιμήθηκε από την Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας ως ο διαχρονικότερος Έλληνας συνθέτης.

Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους για τέταρτη φορά βραβεύεται από την Ακαδημία των Κορφιάτικων βραβείων για την προσφορά του στον κινηματογράφο.

Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς για την πενηντάχρονγ προσφορά του το HELLENIC COLLEGE OF LONDON του απονέμει τον τίτλο του ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.

Στις 15 Δεκεμβρίου του 2003 τιμάται στον χώρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου για την καλλιτεχνική του προσφορά.

Το 2004 στην τηλεοπτική σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης» του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη σε συμπαραγωγή της ΕΡΤ με την RAI γράφει την πρωτότυπη μουσική και τα τραγούδια.

Στις 26 Ιανουαρίου 2004 το ΙΔΡΥΜΑ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΥ τον τιμά για την προσφορά του στην τέχνη και τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2004 ο υπουργός πολιτισμού στην τελετή των προσωπικοτήτων του παραδίδει τον τίτλο "ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ" για την πολιτισμική προσφορά του στον Παγκόσμιο πολιτισμό.

Την 1η Αυγούστου του 2004 σε μεγάλη συναυλία συναντά το πέρασμα της Ολυμπιακής φλόγας στη στυλίδα και τιμάται για την πενηντάχρονη προσφορά του στην τέχνη και τον πολιτισμό.

Το 2005 το φεστιβάλ Αθηνών τον τιμά αναθέτοντάς του την Εναρκτήρια συναυλία για τον εορτασμό των 50 χρόνων του Θεσμού.

Ολοκληρώνει το συμφωνικό ποίημα "Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΦΑΙΡΩΝ" παραγγελία του ΕΥΓΕΝΕΙΔΙΟΥ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟΥ που παρουσιάστηκε σε διεθνή πρώτη τον Σεπτέμβρη του 2006.

Το 2007-2019 ηχογραφούνται συνθέσεις του στις ΗΠΑ. την Μ. Βρετανία, την Γαλλία, την Ολλανδία και την Ισπανία.

Ο Μίμης Πλέσσας υπήρξε ο παραγωγός της ιστορικής ραδιοφωνικής εκπομπής Σε 30 δευτερόλεπτα που ήταν μια εκπομπή βράβευσης γνώσεων με διάφορα δώρα, (ραδιόφωνα και βιβλία), στη δεκαετία του 1960 - 1970.