Η ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός Μάγδα Βαρούχα με αφορμή την εμφάνισή της στο El Convento Den Arte, γράφει για τους αναγνώστες του Loaded.gr.
Όλοι μας έχουμε αδυναμίες.
Και είναι υπέροχο να θέλουμε να παραδινόμαστε σε αυτές. Η μουσική είναι πάθος. Πόθος. Λύτρωση. Ελευθερία. Αμαρτία. Εθισμός.
Ένα πάρτι με φίλους και παράλληλα η πιο πολύτιμη μοναχική νύχτα της ζωής σου.
Στον πρώτο μου προσωπικό δίσκο με τίτλο «28 και κάτι», στο εισαγωγικό σημείωμα, καλωσορίζω τους ακροατές - αναγνώστες, με ένα «γράμμα» που αποτυπώνει την εξάρτηση μου με τη μουσική και τη βαθιά μου ανάγκη να της παραδοθώ.
«Η αφορμή ήταν “να αφήσω κάτι”.
Ματαιόδοξο; Η μήπως ουτοπικό;
Άραγε, ποιος δεν θέλει να αφήσει κάτι;
Έτσι ξεκίνησα να αναρωτιέμαι τι κάνω, ποια είμαι, που πάω. Και για πόσο...»
Αναρωτιόμουν και αναρωτιέμαι ακόμα, τι θα μπορούσα να κάνω ώστε να εκφράσω με κάθε τρόπο τη μουσική που βράζει μέσα μου.
Γράφω, σβήνω, φαντάζομαι, τραγουδάω.
Προσπαθώ.
Οι εμπνεύσεις είναι πολλές και οι επιρροές αμέτρητες, μιας και μεγάλωσα σε ένα σπίτι γεμάτο μελωδικά ερεθίσματα.
Η τύχη έχει σταθεί με το μέρος μου.
Κώστας και Αλέξανδρος Χατζής, Χρήστος Θηβαίος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γιώτα Νέγκα, Ματούλα Ζαμάνη, Μαρία Παπαγεωργίου, Παύλος Παυλίδης, είναι μερικοί από τους ανθρώπους που με έκαναν, ο καθένας με τον τρόπο του, να νιώθω ότι «αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει».
«...28 χρόνια και κάτι.
Τόσα χρειάστηκαν για να καταλάβω ότι αν κάτι γουστάρει ο κόσμος από εσένα, είναι η αλήθεια σου».
Τελειώνω το «γράμμα» του δίσκου, κάπως έτσι.
Με τη συνειδητοποίηση ότι αν δεν είσαι ο εαυτός σου, δε θα πετύχεις τίποτα. Και αν δεν παλέψεις για να παραμείνεις ο εαυτός σου, δε θα συγκινήσεις κανέναν.
Και συνεχίζω στο σήμερα.
Με αφορμή την παράσταση μας «αυτό που νιώθεις», και την προσπάθεια μας να διαμορφώσουμε μια παράσταση βασισμένη στο συναίσθημα και όχι στις ταμπέλες. Επιλέγουμε τραγούδια που ξυπνάνε μνήμες, αγγίζουν ζεστά και σιγοψιθυρίζονται, μπλεγμένα με εκείνα του δίσκου «28 και κάτι».
Δεν το λες ούτε «έντεχνο», ούτε «λαϊκό», ούτε «ροκ». Δεν είναι ένα μουσικό ταξίδι που θέλει να χαρακτηριστεί. Είναι απλά, «αυτό που νιώθεις».
Με τους αγαπημένους μου συνεργάτες, προσπαθήσαμε να αγκαλιάσουμε αυτό το μουσικό εγχείρημα με μια ακουστική ζέστη διάθεση και έχουμε βάλει στόχο να τραγουδήσουμε σε όλη την Ελλάδα. Ο Κώστας Μιχαλός αναλαμβάνει τις κιθάρες, Ο Χρήστος Καλκάνης το κλαρινέτο και όλοι μαζί δουλεύουμε τις ενορχηστρώσεις.
Το Σάββατο 1/2, επιστρέφουμε στην Αθήνα, στο El Convento Del Arte. Στις 22:00 με χαμόγελο και αγάπη.
Θα χαρούμε πολύ να μας περιγράψετε τι είναι αυτό που νιώθετε, από κοντά. Και εμείς θα το κάνουμε μουσική.
Καλή αντάμωση.
Περισσότερα για το live ΕΔΩ: