Και 5 συναυλιακές στιγμές που θα θυμούνται για πάντα. Όλα αυτά με αφορμή το αποψινό live τους -Τρίτη 21 Ιανουαρίου- στο Tiki Bar.
1) Οι Natural Right δεν κάνουν διασκευές. Είμαστε οι ίδιοι τραγουδοποιοί οπότε όλο μας το set αποτελείται από πρωτότυπη, δική μας μουσική. Συνήθως περνάμε ώρες στο στούντιο, τζαμάροντας πάνω σε νέες ιδέες. Είναι το αγαπημένο μας κομμάτι απ' όλη τη διαδικασία. Εχουμε γράψει πάνω από 100 τραγούδια.
2) Αγαπάμε το Rocksteady, τη Reggae, τη Ska αλλά έχουμε επιρροές και αγαπάμε εξίσου και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα είδη μουσικής: punk, salsa, jazz, hip-hop, electronica, progressive rock, afrobeat. Είμαστε επίσης καλοί χορευτές. Ο Aλέξανδρος είναι επιδέξιος swing & tap dancer. Ο Αιμίλιος είναι καλός στη salsa.
3) Καταγόμαστε από την Ελλάδα, μεγαλώσαμε στην Πορτογαλία, έχουμε ζήσει στο UK και τη Γαλλία. Επικοινωνούμε σε 4 γλώσσες. Κατά καιρούς, έχουμε συμπεριλάβει στην μπάντα μέλη από τo UK, την Πορτογαλία και την Ελλάδα.
4) Δεν γράφουμε τραγούδια αποκλειστικά με ονόματα κοριτσιών στον τίτλο. Αν και έχουμε γράψει αρκετά τέτοια (Anna, Angela), αυτό είναι απλά μια σύμπτωση.
5) Ο μύθος λέει ότι ο θείος μας έπαιζε κάποτε drums μαζί με τον Ντέμη Ρούσσο πριν γίνει μέλος των Aphrodites Child. Είχαμε επίσης στην οικογένεια δυο πολύ καλούς τραγουδοποιούς και έναν πολύ καλό κλασικό πιανίστα. Οπότε μπορεί κανείς να πει ότι τη μουσική την έχουμε στο αίμα μας.
1) Ένα βράδυ παίζαμε, double booking, για το Gaz’s Rockin Blues, το πασίγνωστο εβδομαδιαίο blues night στο Soho. O promoter (και οικοδεσπότης) Gaz Mayall μας έφερε σε επαφή με την άλλη μπάντα που θα έπαιζε, για να συμφωνήσουμε πως θα παρουσιάσουμε το show και για να μοιραστούμε τον εξοπλισμό… Αποδείχθηκε ότι αυτός με τον οποίο είχαμε μόλις μιλήσει στο τηλέφωνο ήταν ο γιος του Ringo Starr, Zak Starkey, που έχει κάνει περιοδεία μαζί με τους The Who και τους Oasis…
2) Πολλά χρόνια πίσω, κατά τη διάρκεια ενός show σε προάστιο της Λισαβώνας και μόλις 5’ αφού είχαμε ξεκινήσει να παίζουμε, το set μας διακόπηκε και οδηγηθήκαμε εκτός σκηνής από αστυνομικούς των αντίστοιχων ΜΑΤ εκεί. Διαπιστώσαμε λίγο μετά ότι δυο αντίπαλες συμμορίες είχαν επιλέξει το συγκεκριμένο event για να συγκρουστούν, την ίδια ώρα που εμείς βγαίναμε στη σκηνή!
3) Ξανά πολλά χρόνια πίσω, ήμασταν καλεσμένοι σε ένα hippie φεστιβάλ, σε μια αγροτική περιοχή της νότιας Πορτογαλίας. Ταξιδέψαμε για 1 ώρα με το τρένο (κανείς μας δεν οδηγούσε ακόμη τότε), και μόλις φτάσαμε μάθαμε ότι η διοργάνωση είχε ακυρωθεί από τις τοπικές αρχές. Μετά από αυτή την εξέλιξη, οδηγηθήκαμε από κάτι hippies σε μια παράξενη κατασκήνωση, όπου ο κόσμος ζούσε σε Τίπι, σαν τους Ινδιάνους της Αμερικής, σε μια πολύ απομακρυσμένη περιοχή στη μέση ενός δάσους (με το αυτοκίνητο περάσαμε μέχρι και μέσα από ένα μικρό ποτάμι για να φτάσουμε). Καταλήξαμε να παίζουμε live για αυτούς τους τύπους, τους Ινδιάνους και τους ταξιδιώτες απ’ όλα τα μέρη του κόσμου, κάπου μέσα στα δέντρα, χωρίς drumkit! Εκείνοι μας υποσχέθηκαν φαγητό και καταφύγιο για το βράδυ και μεταφορά την επόμενη μέρα σε ένα σταθμό τρένου, για την επιστροφή…
4) Λίγα χρόνια πιο πριν, εμφανιστήκαμε σε ένα πολύ ωραίο μικρό venue, στο Shoreditch του Λονδίνου, το Paper Dress Vintage. Αυτό τη μέρα ήταν ένα μαγαζί με vintage ρούχα και το βράδυ, μέσα σε περίπου 10 λεπτά μεταμορφωνόταν σε λαϊβάδικο/club! Πρέπει να υπάρχει ακόμη, αλλά έχει μετακομίσει σε άλλη τοποθεσία…
5) Παίξαμε δυο φορές σε άλλο ένα μικρό venue, το καταπληκτικό Cabaret Voltaire στο Εδιμβούργο, που κατοικείται από ένα φάντασμα, κι όταν είσαι εκεί, μια χαρά τη νιώθεις την παρουσία του!
Περισσότερα για το live ΕΔΩ