Η καλύτερη συναυλία της ζωής μου

Ο Δημήτρης Μπούρας της Inner Ear βλέπει παλιά αποκόμματα εισιτηρίων και φέρνει στην επιφάνεια μνήμες και συναισθήματα.

16/07/1998
SONIC YOUTH // Pulp // Ξύλινα Σπαθιά // Puressence // Bokomolech // Closer, Φρεαττύδα.
Η καλύτερη συναυλία της ζωής μου. Μπορεί στο Ρόδον λίγους μήνες μετά να ήταν καλύτεροι, μπορεί να παίξανε μόνο το Death Valley 69 από παλιά, αλλά είδα πρώτη φορά την μοναδική αλήθεια από κοντά. Μπορεί να μην με ένοιαζε τίποτα μετά, αλλά ομολογώ πως η εικόνα του κόσμου στο Common People ήταν εντυπωσιακή. Ίσως η βουτιά του Jarvis στα νερά του Πειραιά να είναι η καλύτερη εξήγηση στο γιατί δεν έχει βγάλει κάτι της προκοπής τα τελευταία 20+ χρόνια. Οι Puressence για κάποιο λόγο ακόμα δεν ήταν βαρετοί, τα Ξύλινα Σπαθιά δώσανε τον ορισμό της συναυλίας “Εμπορική Αυτοκτονία” και δεν συνήλθαν ποτέ μετά. Ένα από τα καλύτερα Crazy Water των Boko με τα ταιριαστά λάστιχα να ψεκάζουν παντού και οι Closer με το In The Market παραμάσχαλα να σαρώνουν τα πάντα. Προσωπικά, η αγαπημένη μου μέρα εβερ σε ελληνικό φεστιβάλ.

 

23/06/2005
Duran Duran, Terra Vibe.
Όταν κατεβαίνεις με πλήρη τριάδα Taylor (σαν να έχεις στα 80’s Χρήστο, Θανάση και Φούκο Δημόπουλο στην ίδια ομάδα) ο Λυκαβηττός είναι πολύ μικρός για να σε χωρέσει. Ο Simon LeBon παραμένει ο μοναδικός που έχει κάνει stage diving στην Μαλακάσα (στο Girls On Film) και ένας φίλος μου, όχι εγώ, λέει πως αυτό είναι το καλύτερο live που έχει δει μετά τους Sonic Youth το ‘98.

 

12/03/2006
Echo and the Bunnymen live στο Club 22.
Υπέροχο μαγαζί, 6 ευρώ το μικρό μπουκάλι μπύρα, 2 ευρώ το μπουφάν στην γκαρνταρόμπα... Υπέροχα χρόνια. Μάλλον το καλύτερο live των Bunnymen που έχω δει ποτέ. Γλυκιά στιγμή της βραδιάς όταν ο Ian McCulloch ζήτησε να χειροκροτήσουν τον φωτιστή τους και αφού έπεσε το χειροκρότημα, έσπευσε να προσθέσει πως με τα φώτα που τους έκανε εκείνη την μέρα θα ήταν και η τελευταία του φορά μαζί τους.